Atmanand Prakash Pustak 086 Ank 04

Author(s): Kantilal J Doshi, Prafulla R Vora
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 14

આવ્યા અને માતાજીને વંદન કરી પ્રભુને મેરૂશિખર યુગલિયાઓને સમય પૂર્ણ થવા આવ્યા એટલે પર લઈ જવા આજ્ઞા માંગી.
જીવન નિર્વાહ માટે ખેતી વ્યાપારની જરૂરત ઉભી ભગવાન તો મનુષ્ય થયા પણ દેવેન્દ્રો કરતાંય
થઈ. અનાજ ખેતીવાડી વિના થાય નહીં. લેકે અધિક પુણ્યવાન હતા તેથી દેનાં પણ દેવ તેઓ
ફળ-ફૂલથી પેટ ભરવા લાગ્યાં. તે પણ લાંબુ નમ્યું
નહીં. કંટાળી ગયેલા લોકે નાભિકુલકર પાસે ગયા. વંદનીય બન્યા.
પ્રજા પર ઉપકાર દ્રષ્ટિથી અવધિજ્ઞાની એવા શ્રી આપણી ઉત્તર દિશામાં આવેલા એક લાખ
રાષભદેવે અનાજ માટે ખેતીનાં રસ્તા બતાવ્યા. જે જન ઉંચા મેરૂપર્વત ઉપર કેન્દ્ર પાંચ રૂપ કરી પ્રભુજીને લઈ ગયા. ત્યાં ખૂબ જ ઉમંગથી અઢીસે
ખેતી કરવા માટે બળદ જોડવામાં આવ્યા. (૨૫૦) અભિષેક દ્વારા ઉત્તમ ઔષધિઓ સહિત,
બળદ ખેતરમાંથી અનાજ ખાવા લાગ્યાં. ત્યારે પવિત્ર નદીઓનાં અને ક્ષીર સમુદ્રના પાણી વિ.
લેકે એ કષભજીને પૂછયું કે આ અનાજ તે રહેતું થી એક કરોડ સાઠ લાખ ( ૧,૬૦,૦૦ ૦૦૦)
નથી હવે શું કરવું...? તે ઝાષભજીએ જવાબ કળશાઓથી ભગવાનનો જન્મ સ્નાત્ર મહોત્સવ આપ્યા કે બળદનાં મેઢે કીટ બાંધી દે. તેથી ઉજા , આજે આપણે પણ તે ઉત્તમ પ્રસંગને તે અનાજ ખાઈન શકે, આ રીતે કરવાથી બળદને યાદ કરીને દરરોજ સ્નાત્ર ભણાવીએ છીએ. અને બાર દિવસ સુધી અનાજ ખાવા ન મળ્યું. પ્રભુજીને પક્ષાલ કરતી વખતે બોલીએ છીએ કે, અનાજ પણ થવા લાગ્યું. પરંતુ તે કાચું ખાય “મેરૂશિખર નવરાવે છે, સુરપતિ મેરૂશિખર નવરાવે! કેમ..? હાથથી મસળીને પડીઆમાં પલાળીને જન્મકાળ જિનવરજી કે જાણી, પંચ રૂપ ધરી. ગરમા આપીને ખાવાનું બતાવ્યું. પણ આ બહુ
આવે હો? સુરપતિ મેરૂશિખર નવરાવે. એ સમય નળ્યું નહીં. દક્વાકુ વંશના કુલ દીપક પ્રભુજીને જન્મથી જ ત્રણ એક દિવસ સંઘર્ષણથી “અગ્નિ” પિદા થયે. જ્ઞાન હતા. આપણે તે મતિ અને શ્રત એમ બે લોકેએ કઈ દિવસ જોયેલો નહીં. તેથી તે બધા જ્ઞાનવાળા કહેવાઈએ. ત્યારે આ પ્રભુજીને ત્રીજ “રાક્ષસ” “ભૂત” સમજીને ભગવાનને કહેવા લાગ્યા. અવધિજ્ઞાન પણ હતું. તેઓનાં દિવ્યજ્ઞાન આગળ તે ખબર પડી કે એ તો અગ્નિ છે. માટીનાં બીજા બધા અજ્ઞાની લેકે ઝાંખા જ પડી જતાં. વાસણ બનાવી એના પર અનાજ પકાવજે. પ્રજાની
ભગવાન તે તે જ ભવમાં માસે જવાના હતાં. એવી અનેક મુશ્કેલીઓ દૂર કરવા ઉપકાર બુદ્ધિથી છતાં ભેગાવલી કમ ભોગવ્યા વિના છટકે ન હતો. પુરૂષની ૬૪ અને સ્ત્રીઓના ૭૨ કળાએ સંસારી પ્રભુજી મોટા થતા ગયા. એવામાં પ્રજાજનનાં આ
અવસ્થામાં પ્રભુએ બતાવી. દીક્ષા લીધા બાદ સંયમ આગ્રહથી નાભિરાજા એ ઋષભને શુભ દિવસે પર પામીને તે સંસારનાં સર્વ કાર્યોને ત્યાગવાને જ ણાવવાનું નકકી કર્યું. તેથી ત્રાષભાજીના લગ્ન સુનંદા ઉપદેશ ભગવત આપ્યા હતા.
આ ઉપદેશ ભગવતે આપ્યો હતો. અને સુમંગળા નામની કન્યાઓ સાથે દેવેન્દ્ર જેમ જેમ વખત જતો ગયો તેમ તેમ લેકમાં કરાવ્યા અનુક્રમે સુમંગળાએ એક જોડલાને જન્મ કચ્છઆ કલેશ વધતા ગયા. એટલે કે ઈ રાજાની આપ્યું. તેમનાં નામ ભરત અને બ્રાહ્મી રાખવામાં જરૂરત પડી. લેકે શ્રી નાભિરાજાને વિનવ્યા. આવ્યા. સુનંદાએ પણ એક યુગલને જન્મ આપે. તેઓએ જવાબ વાળે આજથી રાષભ તમારો તેમના નામ બાહુબલી અને સુંદરી. આ રીતે રાજા થાઓ. સુનંદાના ૯૮ અને સુમંગળાના બે એમ બધાય કેઇનાય આમંત્રણની રાહ જોયા વિના સૌ મળી પ્રભુજીના એક સે પુત્ર હતા.
ધર્મેન્દ્ર દેવલોકમાંથી ધરતી પર આવ્યા. પ્રભુને
[આત્માનંદ-પ્રકાશ