Atmanand Prakash Pustak 086 Ank 04

Author(s): Kantilal J Doshi, Prafulla R Vora
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 18

*+*****
***********
૬૮ ]
પ્રાકૃત સુભાષિતા `તિવચારમુત્તમાં નૃણ, છિન્નમાણે વિ.
અવાપરે વિરે સુરહે ચંદુમાં પરસુમુખ’
૧
ઉત્તમ પુરૂષો અપકાર કરનાર પર પણ ઉપકાર કરે છે. ચંદનના વૃક્ષને કાપવામાં આવે તે પણ કુહાડાના મુખને સુગધિત બનાવે છે. મિત્તી પરાવયારો મુસીલયા અજ્જવ પિયાલવણ, દકિખણ વિયચાયા સુયાણ ગુણા નિસગ્ગ, ગ્
મૈત્રી, પરોપકાર, સદાચાર, કોમળતા, પ્રિયવચન, ઉદારતા, વિનય આ ચુણા સજ્જન માણસામાં સ્વાભાવિક જ હાય છે, ઉદયસ્મિ વિ અત્થમણે વિધઇ ત્તત્તણ દિવસનાહા, રિદ્ધિસુ આવઈસુએ તૂલ્લચ્ચિય ગૂણ સúરિસા.
૩
સૂર્ય ઉદય સમયે તેમજ આથમતી વખતે લાલાશ ધારણ કરે છે. સપત્તિમાં અને આપત્તિમાં સત્પુરુષા ખરેખર સમાન વર્તનવાળા
હાય છે.
ખીર. પત્ર હંસા જે *ન્તિ કૈવલ સમિદ્રગુણે, દાસે વિશ્વજ્જય તા તે જાણ સુજાણએ પુરિસે.
હસ જેમ દૂધ અને પાણીમાંથી તેમ જે લેાકા દેખને ત્યાગ કરીને જ્ઞાની માણસ જાણવા.
४
દૂધ છૂટુ પાડી ગ્રહણ કરે છે, સદ્ગુણા ગ્રહણ કરે છે તેને
અલસાય તેણે વિ સજ્જણેણ જે અકખરા સમુસવિયા, તે પત્થરેમુ ટ‘કુલ્લિહિયાવ ન હુ અન્ના હુંતિ.
પ
સજ્જના વડે આળસમાં ખેલાયેલ વચના તેમજ તે પત્થશ ઉપર ટાંકણાથી લખાયેલા અક્ષરોની જેમ કદી નિરર્થક જતા નથી, અર્થાત્ ખાટા પડતા નથી.
તાણિક્ષ્મણ,
જેણ પર। દુભિજ્જઇ પાણિવડા જેણ અલ્પા પડઈ કિલેસે ન હુ તેજ પ`તિ ગીયસ્થા.
જે ખેલવાથી બીજા દુભાય અને જેનાથી પ્રાણીના વધ થાય અને આત્મા કલેશમાં પડે તેવું વચન ગીતા પુરૂષા ખેલતા નથી.
444444 4414
[આત્માનદ પ્રકાશ