________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
આ અનુભવે જ શેઠને પ્રેર્યા હોય કે ગમે પર આ વાતે ભારે અસર કરી. અનાયાસ જ તેમ, પણ એ તરત જ ઉઠયા, અને ઝટપટ- એમનાંથી હાથે જોડાઈ ગયા. એમણે પૂછ્યું : લગભગ દોડતાં જ પિલા મુનિ પાસે પહોંચી ભગવંત ! આ ૫ કયાં રહે છે ? જવાબમાં ગયા. મુનિને ઉભાં રાખીને એમણે વિનતિ કરીઃ મુનિએ નજીકમાં જ રહેલું ઉપવન દેખાડયું ! મહારાજ, આમ તે હું બધી વાતે સુખી છું. ને તેઓ ચાલવા લાગ્યા. પણ આજના એક નાનકડા બનાવે મારી સુખ એ વખતે તેઓ નગરમાં ગોચરી-ભિક્ષા શાંતિમાં ભ ગાણ પડયું છે. આ ૫ મારા પર
કાજે જઈ રહ્યા હતા. થોડીવારમાં જ તેઓ પાછા કૃપા કરી ને આ વૃક્ષ તળે પધારીને થોડીકવાર
આ વ્યા, ને ઉપવનમાં જઈ, આ હાર પાણી મને કંઈક એવું કહો કે જેથી મારાં ચિત્તની
પતાવી, પિતાની આ સાધનામાં લીન બની અશાંતિ સરી જાય,
ગયા. ત્યાં સુધીમાં વીસામે લઈને અંશતઃ | મુનિ પણ ચકર હતા, એમણે કહ્યું ભાઈ !
સ્વસ્થ બની ચૂકેલા નેમચંદશેઠ પણ-ડીવારમાં હું અત્યારે મારા કામ નીકળ્યા છૂ: બીજાના કામે નહિ. એટલે અહીં વીસામાં માટે બેસવું
ત્યાં પહોંચ્યાં આજે એમના ચિત્તમાં પલા પણ મને પાલવે એમ નથી. બે, તે મારું કામ
રૂપિયાનું પાપ એવું ભરડાયેલું હતું કે આજે
દુકાને જવાની એ અને તીવ્ર અરુચિ થઈ ગઈ રખડી પડે, માટે મને જવા દે.
હતી. એ તો નિરાતે બેઠા. ને મુનિરાજને વીનવ્યા | મનિની વાત શેઠને વિચિત્ર લાગી. એણે કે કંઈક સન્માગનો ઉપદેશ આપે. પૂછ્યું કે મહારાજ ! તમે તો ખરી વાત કરો છે ! દુનિયામાં બધા લો કે - ગમે ત્યાં જાય
મુનિરાજે પણ શેઠના મોં પર જિજ્ઞાસા જોઈ, તાતે પોતાના જ કામે જતાં હોય છે. કોઈ કાંઈ એમના શબ્દો માં પાપને ડર નીતરતે નિહાળે. બીજાના કામે જતાં નથી. માત્ર જવાનું જ શા એટલે એમણ તીથકર ભગવાને પ્રબલા ધમને માટે કઈ વા . , દરેક વ્યક્તિ પોતાના માટે અને ત્યાગ માર્ગનો પરિચય આપ્યો. શેઠને જ કરે છે, નહિ કે બીજા માટે કઈ કરતું સમજાવ્યા કે આ રબારણની ઠગાઈ જેવા અગહોય, બીજા માટે જતું હોય, તે કહો.
ણિત ઝીણું જાડાં પાપોથી બચવાનો એકમાત્ર સમયજ્ઞ મુનિ જે તરત જ કહ્યું ભાઈ,
ઉપાય સંસારનો ત્યાગ દીક્ષા જ હોઈ શકે, એક બે નહિ, હજાર બે હજાર નહિ પણ લગ
સાચા પાપભીરુ આત્માએ આ ઉપાયને સત્વર ભગ બધાજ લો કે હંમેશાં બધું જ-માત્ર જવાનું
અમલ કરે ઘટે. જ નહિ પણ પિતાનું તમામ કામ, પિતાને આ સાદી સીધી વાત શેઠનાં હૈયે તીવ્ર ચેટ બધે વ્યવહાર બીજાને માટે જ કરતાં હોય છે. લગાવી ગઈ. રબારણના રૂપિયા અને ઘેબરના બીજાની વાત ક્યા કર ? તમારી જ વાત બનાવે આદ્ર બનેલા એમનાં હૃદય પર આ લઈએ, તો તમે આ બધે વ્યવહાર ને ધધ વાતોએ ઘણુનું કામ કર્યું. એમણે મુનિરાજને ધાપો -બધું કેમને માટે કરો છો ? બેરી છોકરા વિનતિ કરી: મહારાજ ! હું ઘેર જઈને સ્વજન માટે કે તમારા પોતાના માટે ? આ વાત પર પરિવારની રજા લઈને આવું છું. મારે દીક્ષા વિચાર કરશે, તે “હું મારા કામે જઈ રહ્યો લેવી છે. સંસાર હવે મને ન ખપે પણ પ્રત્યે ! છું” એ મારી વાત સમજાઈ જશે.
આપે હમણાંજ મને આ બધી વાત સમજાવતા મુનિની વિચિત્ર લાગતી વાત નેમચંદ શેઠ કહ્યું કે મુનિઓ-સંતો તે અપ્રતિબદ્ધહાય, ગમે માટે અવસરચિત બની ગઈ. એમના ચિત્તતંત્ર ત્યાં ગમે ત્યારે ચાલી નીકળે. તે મારી પ્રાર્થના
મે-૮૭]
[૧૦૯
For Private And Personal Use Only
