Atmanand Prakash Pustak 082 Ank 12

Author(s): Popatlal Ravjibhai Salot
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 6

વામાં હવે મને મુશ્કેલી પડતી નથી. ચૈતન્યનું અ૫ લાગો છે. આપે જે ચિંતા આ આત્માની બહુમાન કરવું એ ધર્મ છે, એ સત્ય આપની કરી છે, જે ભાવ સિવ આત્માઓને આપે છે, કરૂણા ઝીલતાં મને સ્પર્યું છે.
તેને વિચાર કરું છું તે મને આપ પરમ ઉપમીઠી મહેક પાપવિનાશક - કમ વિદારક, કારી હાજાનું શાસ્ત્ર સત્ય સે ટચનું પ્રતીત વાત્સલ્યવંતી, આપની વાણી હે દેવાધિદેવ ! થાય છે. પશુ પંખીઓને પણ આત્મ જોમવંતા બનાવે જીવ માત્રને ચાહનારા હે જિનરાજ ! આપણું છે. તે માનવ એવા મને તે વશ કરે તે સ્વા- શરણું મને જે શાતા આપે છે, તેને લાભ મને ભાવિક છે આ વશીકરણના મૂળમાં રહેલા આ દિનરાત આપની સેવામાં રહેવાની પ્રેરણા કરે છે. પના સહજ વાત્સલ્યને સ્વામિ ? હું કરડે પુગલ સાથે પ્રીત, એ નથી જિનશાસનની વારે નમ
રીત ! શ્રી જિનશાસન તે આત્મપ્રીતિપૂર છે. આત્માનું બહુમાન કરનારી આપની વાણાના માટે આત્મ પ્રીતિવાન બનવા માટે એક તેનું જ અમૃતનું પાન કરવા માટે આજે પણ આપની શરણું અનિવાર્ય છે. આજ્ઞાને સમર્પિત મહાત્માઓ વિદ્યમાન છે એ જગબંધુ શ્રી જિનેશ્વરદેવને હૃદયનાં દેવ આપના વિરહકાળમાં અમારા માટે મેટું આશ્રય બનાવવાનું સત્વ પણ તેમને મન લઈને ભજ. સ્થાન છે.
વાથી જ પ્રગટે છે. ' હે શ્રી જિનેશ્વર દેવ ! આપના સમવસરણમાં
સકળ જીવલોક સાથેના પરેમ સંબંધને દેવે અને માનની સાથે પશુ પંખીઓ પણ સાથવારૂપે ધર્મના દાતાર શ્રી જિનરાજની ભક્તિ હાજર રહીને આપની વાત્સલ્યવંતી વાણીના કરનારા મનમાં સંસાર દાખલ ન થઈ શકે. જેમ
અમૃતનું પાન કરી શકે છે. તે ઘટના જ આપના સતીમાં મનમાં પર પુરૂષ દાખલ નથી થઈ શકતે. નિસીમ પ્રેમને પુરાવે છે.
' હે વહાલાં જિનેશ્વર વીતરાગ ! આપનો રાગ એટલે બાળકને પિતાની જનેતા જેવા મને મારી રગ રગ માં પરિણત થજે ! ક 1
(અનુસંધાન પેજ ૧૭૪નું ચાલુ) મંગલ સમયે તે મહાન્ તિર્ધર ગુરુનું સ્મરણ બીજી કોઈ પણ આકાંક્ષા નહોતી.
કરીએ છીએ. તેમના મહાન જીવન સાગરમાંથી તેમણે ૫૦ વર્ષની ઉંમરે દીક્ષા અંગીકાર નમ્રતાનું સંભવિનાનું, કરુણીનું તેમજ સમર્પણ કરી હતી અને એંશી વર્ષની ઉંમરે તેઓ ભાવનાનું એક બિંદુ પણ જો આપણને મળી કેવળજ્ઞાની થયા. દીક્ષા અંગીકાર કરતા તેમણે જાય, તો આપણું જીવન જ્યોતિથી ઝળહળી ઊઠે. તપસાધના શરૂ કરી દીધી હતી અને તે નિરન્તર આપણે પ્રાર્થના કરીએ કે આ મહાપુરુષના ચાલુ રહી હતી.
જીવનનું આ સૂત્ર આપણું જીવનમાં ઓતપ્રોત તેમના માં અનેક લબ્ધિઓ હતી પણ તેમણે થાય :- “સેવા કરો, જેટલી બને તેટલી સેવા કદી સ્વાર્થ સિદ્ધિ માટે તેનો ઉપયોગ કર્યો નથી. કરે, પણ સેવા લેવાની કામના ન કરો.” જે જરૂર પડી તે જનકલ્યાણ માટે જ તે શક્તિ. મહાપુરૂષનું સ્મરણ આપણા મનને પવિત્ર ઓને ઉપયોગ કરતા. શાસ્ત્રમાં એટલે સુધી બનાવે છે, વાણીને મધુર બનાવે છે, કર્મને વર્ણન છે કે તેમના શરીરને સ્પર્શ કરીને જે પાવન બનાવે છે. હવા વહેતી તેનાથી રોગીઓના રેગ ધર થઈ આવા પરમ પાવનકારી ગણધર ગૌતમજતા. આ એમની અપાર કરુણા, દયા, તેમજ સ્વામીને કોટી કોટી પ્રણામ.. સદ્દભાવનાને જ પ્રભાવ હતે.
હિન્દી ઉપરથી સંકલિત. તેથીજ આપણે સૌ પ્રાતઃકાળના તિર્મય
સંકલનકાર : “રક્તતેજ'