________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
પણ જીવને અવિનાશી દેહની પ્રાપ્તિ થઈ નથી લોભ-લાલચમાં આપણે એટલા ગળાડૂબ રહેએ એમ પ્રત્યક્ષ અનુભવવા તેમજ જાણવા દેખવા છીએ કે, આત્માને તદ્દન ભૂલી જઈએ જેથી ન છતાં પણ આપણે આ વાતને વિસારી મૂકીએ કરવાના કામ કરી બેસીએ છીએ અને જે કરછીએ તેનું કારણ એ છે કે, મહામહની પકડમાં વાનું છે તે સહેજે કરતા નથી. જેથી જન્મઆપણે એવા જકડાઈ જઈએ છીએ કે, આ વાત મરણ રૂપી વિષચક્રથી આપણે વેગળા બનતા આપણને યાદ આવતી જ નથી.
નથી અને ચોર્યાસી લાખ યોનિમાં આવન-જાવન જ્ઞાની મહાપુરુષોએ સ્વજ્ઞાનમાં આ શરીરને
5 કરી અનંતા દુઃખ ભોગવીએ છીએ, ડાં અનિત્ય, વિનાશી, અસ્થિર, ચલાયમાન અને
માનેલા કલ્પિત સુખ પાછળ આપણે અનંતે પરિવર્તનશીલ જોયું. તે પછી અન્ય જીવ કઈ
- સંસાર વૃદ્ધિને પામે છે. રીતે પિતાના દેહને નિત્ય રાખી શકશે? જે જે માટે આપણે આ વિચારવું અત્યંત આવપ્રાણીઓ દેહ ધારણ કરે છે, તે તે પ્રાણીઓ શ્યક છે કે આપણને આ ચરર્મોત્કર્ષ મનુષ્ય દેહનો ત્યાગ કરે છે તે આપણે નજરોનજર દેશ શાથી પ્રાપ્ત થયા છે ? શા માટે પ્રાપ્ત થયો નિહાળીએ છીએ, તેમ છતાં પણ આપણે શરીરનું છે ? એને મૂળભૂત ઉશ શું છે? આપણે કોણ અનિત્યપણું સંભાળી નિત્ય દ્રવ્યની આરાધના છીએ ? ક્યાં જઈ રહ્યા છીએ ? આ પણ શું કરી કરતા નથી, એટલે કે આમાની અંશે પણ રહ્યા છીએ ? કયાંથી આવ્યા છીએ ? કયાં અનુભૂતિ કરતાં નથી. જેને ચોથું ગુણસ્થાનક જવાનું છે? આવી કલ્યાણમઈ ભાવના, જિજ્ઞાસા કહેવામાં આવે છે. સમકિતને આવિષ્કાર કહે. કેળવીએ. વામાં આવે છે. અહિંથી જ ધર્મની શરૂઆત
માનવદેહ મલ્યા છતાં અજ્ઞાનમાં આળોટી થાય છે. ત્યારબાદ પુરૂષાર્થમાં આગળ વધતા
આપણે કેવળ ભૌતિક પદાર્થો અને ભૌતિક સુખ પાંચમે સાચું શ્રાવકપણુ, છઠે ગુણસ્થાનકે ચારિ
-સગવડને જ ઉન્નતિ અને સફળતાનું ચિહ. ત્રાદિનું પ્રગટીકરણ થાય છે અને તે પ્રમાણે
માની લીધું છે. પરંતુ મનુષ્ય શરીર, બળ, ચૌદમાં ગુણસ્થાનકે પહોંચતા પૂર્ણતાએ પહો.
બુદ્ધિ, ધન, વૈભવ, યશ-કીર્તિ, સાધન-સંપત્તિ ચાય છે. માટે આપણે સત્ય પંથના રાહી બની
અને ખુરસી મહાન મનાતે હોય છતાં પણ જ્યાં પ્રભુએ ચીંધ્યા માર્ગે આગળ વધીએ અને દેહનું
1 સુધી આપણામાં આત્મ-સંપત્તિ અને આધ્યાઅનિત્ય પણ વિચારી, નિત્ય પદાર્થની આરાધના,
ત્મિક ચેતનાને અભાવ છે ત્યાં સુધી તદ્દન ઉપાસના કરીએ, તેમજ મેહ મૂઢતાને વિવેક નિધન અને નીચ ચેનિના ગણાઈએ છીએ. અને વિચારવડે દૂર કરવા પ્રયત્ન કરીએ, આ
આ આત્મોન્નતિ અને આધ્યાત્મિક ચેતના જ સાચી
છે આપણું આવશ્યક કર્તવ્ય છે. સનિષ્ઠપણે કર્તવ્ય
- પ્રગતિ અને વિકાસ ગણાય છે. માટે તે મેળવનું પાલન કરીએ.
' વાને પુરૂષાર્થ ફેરવીએ અને માનવ જીવનને વિષય વાસનાઓ, કામનાઓ, તૃષ્ણા ભેગ- સાર્થક બનાવીએ.
હે પુણ્યાત્મન્ ! આ સંસાર કે વિચિત્ર છે કે જ્યાં એક સમયે જે આત્મા મા બને તેજ આત્મા કરેલ કર્માનુસાર ભવાતરમાં સ્ત્રી પણ બને, પુત્ર પણ બને, પિતા પણ બને, મિત્ર પણ બને અને લાગ આવે તે દુશ્મન થઈને પણ ઉભું રહે ! માટે જ શ્રી જિનેશ્વર પ્રભુ કહે છે સંસારના રંગ રાગને તજીને સદાચારના માર્ગે ચાલ, પરોપકાર કરી અક્ષય સુખ મેળવ!!!
જાન્યુઆરી-૮૬
૩૭
For Private And Personal Use Only
