________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
સુખને અનુંભવનારે થાય છે.
જનમેલાને મૃત્યુ અવશ્ય આવવાનું જ છે
એવી કર્મની ગતિ છે, તે પછી તેની મમતા શા અજ્ઞાની મનુષ્ય જડ એવા પિતાના શરીરને
તે માટે સર્વદા હાતિત રહેવાના આત્માને તે હું માનીને પંચેન્દ્રિયના વિષયે, રૂપ, રસ, ગંધ
મુક્ત આત્મા જ કહ્યા છે. “દેહ છતાં જેની સ્પર્શ અને શબ્દમાં એકાકાર થતે અનેક કર્મો
દશા, વર્તે દેહાતીત, તે તે જ્ઞાનીના ચરણમાં ઉપાર્જન કરે છે. મેદ, માંસ, ચામડી, હાડકાને
વંદન છે અગણિત. જેઓની દેહ પર દષ્ટિ નથી. વિઠાના સમૂહમાં હું એવી બુદ્ધિ કરી વિષય-
તેઓને પ્રિય-અપ્રિય, સુખ-દુઃખ, શેક...મોહાદિ
- કપાયે પાછળ પાગલ બની ઘૂમે છે જેથી તેને
હેતાં નથી, (પાતળા પડી ગયેલા હોય છે), આ અનંતા સંસાર ચક્રમાં ઘૂમવું પડે છે. જ્યારે હિ
વિશ્વમાં જોયું તેને જોવાનું જ, ખીલ્યું તે કરમા
તે જ્ઞાની મનુષ્ય પરમાર્થરૂપ પિતાના સ્વરુપને
વાનું, ઊગ્યું તે આથમવા માટે, તે જમે તે જુદું જાણે છે.
તેમાં આશ્ચર્ય જેવું છે શું ? “જાતસ્ય હિ ધુ હે સૂઢ! આ ચામડી, માંસ, મેદ, હાડકાને મૃત્યુઃ ” મૃત્યુ એકધીન છે. માટે જ રાજા વિષ્ઠાના સમૂહરૂપ શરીરમાં, આત્માની બુદ્ધિને ગોપીચંદને તેની માતાએ કહ્યું હતું કે, હે ત્યાગ કર. અને વિકલ્પથી રહિત બની આત્મામાં
ગોપીચંદ ! તારા પિતાની પણ તારા જેવી જ સ્થિસ્થા અને તે વડે ઉત્કૃષ્ઠ શાંતિને અનુભવ ફર. દેહાદિમાં હું પણાની બુદ્ધિને વિલીન કર્યા
પર સુંદર ફાયા હતી, છતાં તેને અગ્નિના હવાલે
છે જો કે સિવાય આધ્યાત્મિક રાહ પર આગળ વધી કરવામાં આવી, હવે તારી આવી સુંદર કાયા શકાતું નથી.
જોઈને મને વિચાર ઉદભવે છે કે, આ કાયા રાગ-દ્વેષની ઊર્મિઓ માત્ર અજ્ઞાનતાને કારણે પણ એક દિવસ અગ્નિને હવાલે થશે. માટે તું જ ઉદભવે છે, પણ જ્યાં સદસના વિવેકને એવું કર કે જેથી ફરીથી માના પેટમાં આળેસત્-ચિત્ત-આનંદનો નિત્યાનિત્ય (આત્મા) ટવું ન પડે, (બીજી મા ન કરવી પડે) અને વિચાર છે ત્યાં રાગ-દ્વેષને સ્થાન નથી. જે જ્ઞાની કંચન જેવી કાયાને અગ્નિને હવાલે ન કરવી પડે. છે, તે જાણે છે કે, જન્મને પર્યાય વાચક શબ્દ મૃત્યુ છે, તે જાણે છે કે ક્ષણ ભંગુર સંસારમાં
આથી ગોપીચંદ વૈરાગ્ય પામ્ય અને તે મૃત્યુને પ્રત્યેક પદાર્થો નાશવંત, ચલાયમાન, અસ્થિર જીતવા ચાલી નીકળ્યા. જેથી ફરી જન્મવું જ ન અને પરિવર્તનશીલ છે, આત્મા એકલેજ અજર ન પડે. આપણે પણ હેલા કે મેડા, આ ભવમાં છે, અમર છે, અભેદ છે, અચ્છેદ છે, જે કદી કે બીજા ભવમાં જે કરવાનું છે તે આજ કરવાનું મરણ પામવાનો નથી, એ જાણે છે કે, આ દેહે છે કે ફરીથી જન્મવું ન પડે, એટલે કે જન્મ નાશને માટેજ સજાયેલ છે, એ વિચારશીલ
પર જીત મેળવવાની છે, તેથી મૃત્યુ આવે જ ધીરાત્મા એ તુચ્છ દેહ સામે દૃષ્ટિ પણ કરતા નથી, તે રાગ-દ્વેષને લુપ્ત કરી સંસાર સાગરને જ નહિ. તેમ નહીં કરીએ, ત્યાં સુધી ચાર ગતિના તરી જાય છે.
ચક્રમાં પીસાવાનું જ છે તે ન ભૂલીએ.
૧૬]
[આત્માનંદ પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
