________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
રાજા સુગ્રીવ સફાળા બેઠા થયા. કમલાવતી પણ ગયાં તે જ સમયે રાણીના આવાસે કોલાહલ જાગી ગઈ. બંને જણ શયનગૃહના વાતાયન- મ દે............ડે બચાવે....બચા... માંથી બહાર દષ્ટિ કરીને જોઈ રહ્યાં હતાં. હે સહુ અંત પુર તરફ દેડવા લાગ્યાં. રાજાને ખબર દેવી ! કુદરતની કળા અકળ છે. ઘડીકમાં હસાવે પડતાં તે પણ તુરજ જ ઉતાવળે પગલે મહેલે છે... ઘડીકમાં રડાવે છે. કેમ સ્વામીનાથ આજે આવ્યાં. ત્યારે રૂદન કરતી ધાવમાતાએ જણાવ્યું આમ કેમ બેલો છે ! ! ! દેવી તું જુવે છે. ને કે મને બચાવ મારૂ સર્વસ્વ ચાલ્યું ગયું હું ભર ઉનાળામાં પાણી વગર લોકે તરફડતા હોય લુટાઈ ગઈ છું. નીરાધાર બની ગઈ છું મને છે. અને જ્યારે મેઘરાજ મન મૂકીને વરસે છે. બચાવે ! ! ! હે નરેન્દ્ર ! મને બચાવે, હે ત્યારે લોકો આનંદમાં આવી જતા હોય છે. રાજન! વીજળી પડવાથી દેવી કમલાવતી બની અદ્દભુત લીલા છે. આ કુદરતની. ડી જ વારમાં ગયા છે. હે....શું કહે છે. ભયભીત બનેલો રાજા એક વીજળીને ચમકારે થયે ને રાજા સુગ્રીવે કમલાવતી પાસે આવીને પોતાની સાથે જ અવાક કહ્યું દેવી ! જોઈને આ વીજળી કેવી ચમકે છે. બની ગયું. મરણ તુલ્ય જેવી કમલાવતીને ઢંઢેળે . જાણે વિકરાળ અજગરના મુખમાંથી જીભ લપ- છે. પણ કાંઈ બોલતી નથી. જ્યાં રાજા ઉભે. કારા મારતી બહાર નીકળે તેમ વાદળામાંથી થવા જાય છે ત્યાં જ મુચ્છ ખાઈને જમીન પર વીજળી ચમકારે મારે છે. રાજા સુગ્રીવ અને ઢળી પડે છે. લોકો આક્રંદ કરવા લાગ્યા. રે કમલાવતીએ વર્ષાઋતુના દર્શન કર્યા. હવે તે કુદરત ! આ તે શું કર્યું, હસતા અને કિલ્લોલ પૂર્વ ક્ષિતિજ પરથી રવિરાજનું આગમન થતુ કરતા વાતાવરણમાં કલ્પાંતને કાર કેરડે શા હતું, પણ ઘટાટોપ વાદળોની વણઝારમાં કઈ માટે લિંક ? રાજમહેલના દ્વારે શોકની ઘેરી વાર રવિદોદાનું દર્શન પણ દુર્લભ થઈ જતું હતું. છાયા ફરી વળી. સહુના આકંદમાં વાતાવરણ
રાજા સુગ્રીવે પિતાની સુખ શૈયા છોડીને ગમગીન બન્યું હતું. પ્રાતઃકાર્યમાં પરોવાઈ ગયાં, રાણી કમલાવતી પોતાની પ્રવૃત્તિમાં લાગી ગઈ, થોડીવાર થઈ ના રાજા સુગ્રીવ ખુબજ આકંદ કરતા જ્યારે થઈ ત્યાં તો વસુદત્ત નામે કંચુકી રાજા પાસે મુર્શી ખાઈને ઢળી પડ્યાં ત્યારે તો લોકોના આવ્યું. પ્રણામ કરીને ઉભે રહ્યા. રાજાએ કહ્યું દુઃખનો પાર ન રહ્યો. કેટલાક વૃદ્ધાએ શીતળ કેમ વસુદત્ત આજે વહેલો કેમ ! ! ! રાજન આપે પાણીનો છંટકાવ કર્યો અને પવન નાખવા લાગ્યાં. જે દાદર નામે દુતને ચંપાનગરીમાં શ્રી
ડીવારમાં રાજા સ્વસ્થ થયાં પણ તેમની આંખકીતવર્મા રાજા પાસે મોકલ્યો હતો તે આપના દર્શનની ઈચ્છાથી પરત આવ્યા છે. અને ઠાર માં આંસુ આવી ગયાં. રાજા પારાવાર વિલાપ કરતા પાસે ઉભે છે. આપ આજ્ઞા કરે તે....!
હતો. હે ધનદેવ ! હું ત્યાં રડતો રડતો તેમની વસુદત્તની વાત સાંભળીને રાજા સુગ્રીવ રાણીની પાસે ગયા અને તેમણે પિતાને ખોળામાં બેસાડી સંમતિ લઈને રાજસભામાં આવવા નીકળ્યાં. માથા ઉપર વાત્સલ્ય ભર્યો હાથ ફેરવા લાગ્યા. તેઓ ઉતાવળ પગલે રાજસભાના દ્વારે આવ્યાં વાતાવરણ ખુબજ કરૂણાજનક બન્યું હતું. ત્યાંજ એક ભયંકર ગર્જના સાથે વિજળીને કડાકે થયે. નગરજનો લોકો ભયભિત બની
(ક્રમશ:)
જુલાઈ-૮૪]
For Private And Personal Use Only
