Atmanand Prakash Pustak 081 Ank 04

Author(s): Popatlal Ravjibhai Salot
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 9

લગની હોવાથી કશુ' કષ્ટમય જણાતુ ન હતુ. તે પછી સારુ. ભાજન અને સારુ મકાન – પછી શાની તકલીફ્ ?
વકીલનુ’
કારાગૃહ માંથી મુક્ત થયા પછી માનસ તરંગે ચઢતુ બે લાખ રૂપિયામાંથી સર્વ મળે, આનદ અને વૈભવ – મેાજ મઝા. આ બધાનુ સાટુ' વાળી દઈશ. વકીલાતમાં સાચાં – ખાટાં કંઇક કરત, છતાં આટલ' ન કમાત જ્ઞાતિમાં મેાભા નું સ્થાન મળશે' કેમ કે પૈસા સર્વત્ર પૂજાય છે. સામાજિક ક્ષેત્રે થાડું દાન કરી, નામના કમાઇશ - આશા અરમાનના કિલ્લાએ રચાયા. ઊર્મિ આવેગ પૂર્ણાંક ઝણ ઝણી ઉઠે.
ના
પણ ભાવીની કોને ખબર પડે છે. જયાં સુખ જણાય છે ત્યાં ફકત સુખનેા આભાસ જ છે. જયાં જળ લાગે છે ત્યાં જાજવાના નીર હેાય છે. પણ માનવી તે વાત સ્વીકારવા તૈયાર નથી.
કલ્પનાને સહારે તૂટવા લાગ્યા. માનવી તે સામાજિક પ્રાણી, અટુલતા, એકાકીપણુ વસમુ લાગવા માંડ્યું. કોઇ ન મળે વાતચીત કરનાર. ન મળે સાંભળવા કોઇને અવાજ સુખ દુઃખના ભાગીદારીની વાતજ કયાં? મુ જવણે ભીંસ આપી જાણે કે નાગચુડ.
-
માનવી બુદ્ધિશાળી છે. બુદ્ધિને કસે ટીએ ચઢાવી, પુસ્તકો - નવલકથા અને નવલિકા નું વાચન શરૂ કર્યું... વીરનર, મુખ્ય પાત્રામાં પેાતાનેજ કલ્પે. શૌય અને સાહસમાં પોતાની જ વીરતામાં વારી જાય. ઊર્મિના સ્પન્દના આનદ ને હુ આપે. એકલતા નિર્મૂળ થઈ. પ્રેમીજનાના પાત્રામાં પાતેજ જાણે પાઠ ભજવ બને. સફળતા Úલ્લાસ રૂપે નિષ્ફળતા આંસૂ બીજયે, માનસ શાસ્ત્ર જણાવેલ તમામ મનોવૃતિના વર્ગને શમાવે, સ તોષે – તેવા
પ્રયત્ના હાય ધર્યા. સમયની ઘટમાળ ફરતી જ રહી.
પુસ્તકોની સંખ્યા ખૂમ મેટી થઈ હતી. મને પ્રતિકાર આપ્યા. આ બધા પછી મેળવ્યુ'
ફેબ્રુઆરી
શુ' ? પાત્રા પણ કાલ્પનિક અને ભૂતકાળના. તેમાંથી શે। લાભ થયા ? જીવન-ઘડી તે રેત સરકાવી રહી છે, માનવ-જીવનનુ ધ્યેય કઈક ખરું ને ?
માનસે દિશા સૂચવી. જેલમાં જવાહરે ઇતિ. હાસ લખ્યા, ગાંધીજીએ જેલમાં ઘણું ઘણું લખ્યું: જનતા સમક્ષ મૂકયું, જીવન સાર્થકતા કરવામાં ફાળારૂપ બન્યું.
ધ્યેય લક્ષી જીવન ચામરેની પરિસ્થિતિ ભૂલે છે' અને ધ્યેય સિદ્ધ કરવા ખમીરવંત બને છે.
તે પ્રમાણે વકીલે અન્યભાષાઓના અભ્યાસ શરૂ કર્યાં. રાત દિવસ તેમાંજ ગ્રસ્ત રહે. દિવસે સહેલાઈથી વીતે. જ્ઞાન-પ્રાપ્તિ સ’તેષ પે : છ છ ભાષામાં વિચારો વ્યકત કરવાનુ તેમજ લખવાનું સરળ બની ગયું. એક દિવસે ‘ અહુ· * સતાષવા છ ભાષામાં એકજ ફકરા લખી, ધનિકને મેકલાળ્યેા જણાવ્યુ કે ભાષા નિષ્ણાતને ખતાવી ખાત્રી કરે કે તેમાં એક પણ્ ભૂલ નથી. ખરેખર, તે સાચુ' જ નિયુ'. – સ હતું. સાપન સર થયુ
પેાતાની જાતને ધન્ય માની.
વળી મને પલટ ખાધી, આ બધું શાને માટે ? કારાવાસમાંથી બહાર આવી જગત સમક્ષ શું તૂ બણગાં ફુંકીશ ? છ ભાષા કોને આવડે છે? કદાચ તારી હેાશિયારી માટે કોઇ તને નવાજશે કેઈ કહેશે કે તેમાં શુ મેાથ મારી ?
ઉંમર વધી હતી. આશા ને અરમાનના આળા અદૃશ્ય થતા હતા. જગતને દડો કલ્પી લાત મારી ગમે ત્યાં ફેંકી દેવાની ખુમારી શમી ગઈ હતી. શાંતિ અને પરિપકવતા જીવન દ્વારે આવી રહ્યા હતા. તેમની ફલશ્રુતિ રૂપે ધામિર્માંક પુસ્તકનુ વાચન આવકાર દાયક બન્યું. એક પછી એક પુસ્તક વંચાવા લાગ્યું, કોઇ અનેરી ક્ષિતિજના.
દ્વાર ખૂલવા લાગ્યા.
હું કોણ? કયાંથી આવ્યે? જીવનમાં મારે શુ મેળવવાનું છે? – તે માટેની મારી શી પ્રવૃત્તિઓ ચાલે છે? – આબધુજ નકામું. પ્રભુ પ્રાર્થના અને
૫૫