________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
કિરણ પ્રકાશે તેમ પુરૂષને યુવાન પર શ્રદ્ધા બેઠી ગીના રૂપમાં કુમળા બાળકને ભેગ દેવા તૈયાર અને તેણે પિતાની વાત શરૂ કરી
થયેલ છે. તે પહેલા જ મારે કાંઈક કરવું પડશે. હે પુણ્યશ! હું દેવશમાં છું. સિંહગુહા યુવાન અંદરથી ઉકળી ગયું હતું. છતાં શાંતિને નામની પલ્લીને અધિપતિ એક સુપ્રતિક છે. તેને ધારણ કરતે અને કળથી કાર્ય સિદ્ધ કરવાને એકને એક પુત્ર જયસેન અને હું રમાડતે હ, પ્રયત્ન કરતો ગીને ઉદેશીને બોલ્યા, હે યેગી. એટલામાં બે ઝટાધારી જોગીઓ આવી ચઢયાં, રાજ! આ બાળકને જઈ મારા અંતરમાં તેને કશું જ બોલ્યા ચાલ્યા વગર તેઓ જયસેનને પ્રત્યે ભ્રાતૃત્વનું વાત્સલ્ય ઉભરાય છે. તમે જે માંગે મારી પાસેથી બૂટને ઝાડીમાં કયાંય નાસી છૂટયાં. તે આપવા તૈયાર છું પણ આ બાળક મને સોંપી હું પાછળ દોડે પણ તેઓ હાથ ન આવ્યા. ઘો. ગી-યુવાનની વાત પર લલચાય અને છે છતાં પગલાને અનુસરતે હું એક અટવીમાં વિચારવા લાગ્યું કે મારે સાથી બજારમાં ગયા પહોંચે. તે વખતે તે સૂર્ય પણ થાકીને પશ્ચિમ છે. તે આવે તેના પહેલા મારૂ કાર્ય સધાતુ ક્ષિતિજની પથારીએ પિઢી ગયો હતો. છતાં નીરવ હોય તે શો વધે છે? મનમાં નકકી કરીને ભેગી શાંતિમાં બે યેગીની વાતચીત મને સંભળાઈ. તે છે. બીજો સાથીદાર આવે તે પહેલા એક લાખ દિશામાં આગળ વધી એક બાજુ છૂપાઈને હું સોનીયા આપે તે બાળક સંપી દઉં. તકને લાભ સાંભળતું હતું. તેની વાતચીત ઉપરથી એમ લઈ યુવાને પિતાના હાથમાંથી મુદ્રિકા કાઢીને લાગ્યું કે બાળક જયસેનને એક જક્ષિણીની સિદ્ધ ગીના હાથમાં ધી યેગી રાછરેડ થઈ ગયા. વિદ્યા સાધવા માટે ભેગ દેવાનું હતું. આ વાત તે બાળક સોપી દીધું અને ગીતા બીજુ કાંઈ સાંભળતા જ હું ધ્રુજી ગયે. પણ હું એકલે પણ વિચાર્યા વગર ત્યાંથી ચાલતે થયે. તેમની પાસે કેવી રીતે જઈ શકું પણ આજે સાત ભાઈ દેવશર્મા ! હવે આ બાળકને તમે સંભાળે સાત દિવસ થયા હું અને જયસેન અહીં કેદી હવે તમે બંને સ્વતંત્ર છે. મુક્ત છે ચાલે તરિકે સપડાઈ ગયા છીએ પણ. પણ એક જલદી હવે તમે મારે આવાસે બંને જણા મારે નિસાસો નાખતા પુરૂષ આગળ બેલી શકો નહિ. ત્યાં ભેજન લઈને પછી ખુશીથી પલ્લી તરફ જજે. આગંતુક યુવાનનું લેહી ઉકળી ગયું. તેણે પ્રાણના એ યુવક બીજો કોઈ નહિ પણ ગામના પ્રતિભેગે પણ જયસેનને બચાવવા તૈયારી બતાવી છત ધનવમને પુત્ર ધનદેવ હ. ધનદેવે દેવશર્માની વાત સાંભળીને તે તુરત જ વડલાની બાળકને બચાવી લીધે આ સઘળી બીના ધીમે ઘટામાં આવી પહોંચ્યા. એક ગીને કુમાર જય- ધીમે આખા ગામમાં પ્રસરી ગઈ. ધનદેવની પ્રશંસા સેન બેઠા હતાં. ત્યાં પહોંચ્યા. યોગીના મુખમુદ્રા આખા ગામમાં ઘરે ઘરે થવા લાગી. જેઈને યુવાનને થયું કે આ ગી છે કે નરભેગી
(ક્રમશ:). આદિ નામ પારસ અહે મન મેલા લેહ,
પરસત હી કંચન યા છૂટા બંધન મેહ આદિ નામ નિજ સાર હૈ બૂઝિ લેહ સો હ સ,
જિન જા નિજ નામ કે અમર ભયે સે બંસ. આદિ નામ નિજ મૂલ હૈ મંત્ર સબંડાર,
કહે કબીર નિજ નામ બિન બડી મૂઆ સંસાર, નામ રતન ધન પાઈ છે ગાડી બાંધી નખેલ, નાહી પન નહીં પારખૂ નહિ ગ્રાહક નહિ મોલ. લે. સંત કવિ કબીર
[ આત્માનંદ પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
