________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
પર્યુષણના પવિત્ર દિનેમાં સમતા ધરીએ !
ક્રોધાગ્નિમાં બયા–ઝળ્યાં
માનવીને ક્રોધ ચડે છે ત્યારે એ માણસ મટી બેસતા એ સ્પષ્ટ કરવા એક દષ્ટાન્ત રજુ કરું છું. જાય છે અને જાણે દાનવ બની જાય છે. અરે ! .
અમદાવાદમાં પતાસાની પિળમાં, શાન્તિલાલ ક્રોધાગ્નિમાં જલતે માનવી જીવનને વ્યર્થ કરી નામે એક વકીલ રહે છે. પિતાનું સુંદર ને વિશાળ નાંખે છે. કે તે માનવીના હૈયામાં બેઠે જ છે
મકાન છે. ભલામણ લઈને આવતા, પિતાનું માત્ર અને નિમિત્ત મળવું જોઈએ. પોતાનું મકાન વિશાળ હોઈ, તેમજ એક ભાગ ખાલી અપમાન થાય, કેઈ પિતાનું બગાડી જાય, પડી રહેતે હોઈ એક ભાઈને ભાડે આપ્યું. પિતા ઉપર કોઈની જોહુકમી થાય, અને કઈ
ભાડુઆત તથા મકાન-માલિક એક બીજા સાથે કારણે અંતર ઘવાઈ જાય, ત્યારે આવી પરિસ્થિતિ,
મળીને રહે છે. પરસ્પર સાથે સંબંધ છે. એક માં કાપ ઉપસી આવે છે ઉશ્કેરાટમાં કાંઈ કરી દિવસ બન્યું એવું કે પાણીની અછતને કારણે બેસે છે કદાચ ખૂન કરવા સુધી પહોંચી જાય ચકલીઓ (પાણીના) પર ભીડ જામી છે ભાડુઆત છે કહે કે માનવ દાનવ બની જાય છે. આમ બાઈએ પણ પિતાને વારે વહેલે આવે એ માટે બનતા માનવી વિચાર કર્યા વિના, સામાને થનાર પિતાને હાડે લાઈનમાં પહેલે ગોઠવી દીધું છે. નુકશાનની ગણતરી કર્યા વિના, આવેશમાં ને પાણી આવવા લાગતા પેલી ભાડુઆત બાદઈએ આવેશમાં અનેક અઘટિત કાર્યો કરી બેસે છે. પિતાના હાડે ચકલી નીચે ગોઠવી દીધો. અડધા
આવા કંધી માણસો માટે પર્યુષણનું પવિત્ર હાંડે ભરાયે હશે ત્યાં તેમના મકાન-માલિકણ પર્વ સવંત્સરી-દિન (ક્ષમાપના દિન) અમૃત આવી અને પિતે મકાનમાલિકણ હોઈ અને સમાન નિવડે છે. માનવી શિતલતા અનુભવે છે. શ્રીમંતાઈને કેફમાં ભાડુઆત બાઈને હાડે માનવીના કાંધ પર ક્ષમા-જળ પડે છે અને ખસેડી પોતાને હાંડ ગોઠવી દીધું. આમ કેમ શાન્તિ પ્રવર્તે છે. પર્યુષણનું કે સંવત્સરી- કરાય?” એમ કહી ભાડુઆત-બાઈએ વધે લીધે દિનનું આ મહત્વ છે કે માનવી આવા પવિત્ર ત્યારે મકાન માલિકણે કહ્યું કે “મહારે ઉતાવળ દિવસો દરમ્યાન પોતાને ગુસ્સે કે આવેશ, સમજ છે અને તમે તે અમારા આશ્રયે છે. બેલેમા.” પૂર્વક સમાવી દે છે અને શાન્ત રહે છે. અને આમ બન્ને વચ્ચે ઘણી લમણાઝીક અને માથાકુટ એ દરમ્યાન માનવી પોતાનું પરિવર્તન લાવી ચાલી પણ મકાન-માલિકણે દાદ દીધી નહિ. શકે છે-કહો કે આમા જાણે બદલાયેલેજ બની ભાડુઆત બાઈ આ અપમાન સહન કરી શકી જાય છે સંવત્સરી દિન આ રીતે માણસને ક્ષમા નહિ. બબડતા-બબડતા ઘેર આવી, કેરોસીન છાંટી અને ત્રિના પાઠ શિખવી, સમતા અને શાતિ બળી મરવા પોતાના શરીર પર દિવાસળી બક્ષે છે. આ પર્વોમાં માનવાને કે, ગુસ્સે, ચાંપી અને મકાન-માલિકને ગાળ દેવા મંડી. આવેશ કે ઉશ્કેરાટ શાન્ત થઈ જાય છે કષાય- એટલે પેલી મકાન-માલિકણ પણ નીચે આવી. મુક્ત બને છે અને નમ્રતા અને સરળતા પ્રાપ્ત એટલે ભાડુઆત બાઈએ એને બાથ ભીડી લીધી કરે છે. આવા ક્રોધાગ્નિને સ્પષ્ટ ખ્યાલ આપવા અને કહી રહી-હું તે મરૂં પણ હને પણ મારૂ અને કેવી માનવી ભાઈ કે બહેન શું નથી કરી ઘણું લેકે એ બન્નેને છુટી પાડવા ઘણુ મહેનત કરી ૧૮૦]
[આમાનંદ પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
