________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
સરદારે મને કહ્યું. “નવમીએ તેમને ભેગ નજીક ઉભેલા માણસને બાગ વિષે પૂછયુ આપવાનો છે. તારે તેની ચોકી રાખવી. પછી તેણે કહ્યું, “આ બાગનું નામ શકટમુખ. પૂર્વે બહાવરા બનેલ તેમને હું ઘેર લઈ આ ઈવાકુ કુળના મુકુટમણિ સમાન અષભ નામે પુરુષને મેં તાણીને બાંધ્યું. ત્યારે તેની જી નૃપતિ થઈ ગયા. જન્મ મરણની જાળમાંથી છૂટવા ખૂબ રડવા લાગી. ત્યારે કેદ પકડાયેલા અન્ય અદ્ધિ-સમૃદ્ધિને ત્યાગ કર્યો. તપસ્યા તપતા હતા સ્ત્રીઓએ પૃચ્છા-કરી ક્યાંથી આવે છે? કયાં ત્યારે આ વૃક્ષ નીચે તેમને અનંત અને અક્ષય જતા હતા? કેવી રીતે સપડાયાં?
એવું કેવલ્ય જ્ઞાન પ્રાપ્ત થયું હતું. તેથી જ આ આંસુભરી આંખે, ડુસકાં ખાતાં, ચકલાક પવિત્ર સ્થાનની પૂજા લેકે કરે છે. આ મંદિરમાં પક્ષીના જીવનથી માંડી મનુષ્ય અવતાર અને યુગાધિદેવ ઋષભ તીર્થંકરની પ્રતિમા સ્થાપિત પૂર્વભવના પ્રેમથી ભાગી નીકળ્યા-વગેરે જણાવ્યું થએલી છે.”
આ વર્ણનથી મારી પૂર્વભવની વાત સાંભરી આ સાંભળી મેં વૃક્ષને તેમજ મંદિરને વંદના આવી હું બેભાન બન્યા. જ્યારે ભાન આવ્યું કરી. ત્યાર પછી મેં પુદયે ધ્યાનસ્થ મુનિ ત્યારે તે જેડા તરફ મારું હૈયું દયાથી અને ભલી ભગવંતને દીઠા. વંદન કરી, હાથ જોડીને હું લાગણીથી નરમ પડ્યું. હવે આ યુગલને ફરી બે, “હે પરમપૂજ્ય! રાગ ને દ્વેષને નાશ મોતના જડબામાં કેમ ધકેલી શકું? કરેલ હિંસા કરવા, પાપવૃત્તિથી નિવૃત્ત થવા, હું આપને શિષ્ય ને બદલે જાનના જોખમે પણ આપવો જોઈએ. થવા ઈચ્છું છું. તમારું શરણુ પામી, તરાશ.”
પછી પુરુષના બંધ ઢીલા કર્યા. મેં કેડ બાંધી મધુર વાણીથી તેઓ બોલ્યા, “મૃત્યુ સુધી કટાર તથા તલવાર લીધી રાત્રે જંગલ વટાવી તે સાધને ધર્મ પાળવે ને ભાર વહે–એ કંઈક બનેને ગામ સુધી લઈ આવ્યું. પછી સંસારથી કઠન છે.” મેં ઉત્તર આપ્યો, “આનંદ, પવિત્રતા વિરક્ત થઈ મેં વિચાર્યું લુટારૂઓ પાસે જવું છે કે લાભની છાવાળા નિશ્ચય કરે તે તેને કશું તે યમદ્વાર ખખડાવવા જેવું થાય. વિલાસ વસમું નથી. ગૃહસ્થાશ્રમમાંથી નીકળી સાધુ વાસનાથી, જુગાર અને હિંસાથી થોકબંધ પાપ જીવન ગાળવાનો મેં નિશ્ચય કર્યો છે. કારણ કે કર્યા છે. તેની નિર્જરા કર્યા વગર નરક દ્વાર જ તેથી જ દુઃખ ટળતા.પછી તેમણે મને જન્મમળે” એમ વિચારી હું ઉત્તર તરફ ચાલ્યા મરણમાંથી મુક્તિ અપાવનાર એવી વીતરાગ દીક્ષા સંન્યસ્ત લીધુ અને વાસનાઓને ત્યાગ કર્યો આપી. સાધુધર્મ. પંચ મહાવ્રત સ્વરૂપ છે. તેનું પછી પૂર્વતાલ નગરી નજીક પહોંચ્યા. રહસ્ય, વિનય, પ્રત્યાખ્યાન, પ્રતિક્રમણ સમ્યગૂર
નગરની દક્ષિણ દિશામાં મદનવાટિકાથી ભાષણ વગેરે આચાર વિચાર સમજાવ્યા. પછી અધિક સુંદર નંદનવનની તુલને પામી શકે તે આગમને અભ્યાસ કરાવ્યો. હું ઉત્તરાધ્યયન બાગ નજરે પડયે તેમાં ધેળા વાદળામાંથી રૂપે ગણતાં ૩૬ અધ્યયન શીખ્યા. આચારાંગસૂત્ર નીકળતા સૂર્યના વિમાન જેવું મંદિર દષ્ટિએ ભયે. સૂત્રકૃત, સ્થાન, સમવાય નામના શાસ્ત્રો, પડયું. લાકડાના કેતરકામવાળું અને સે થાંભલા ઉડે ઉતરીને નિયમ પ્રમાણે શીખે. કાલિકસૂત્રે ઉપર ઉભું કરેલું હતું. પ્રાંગણમાંજ યાત્રાળુઓથી અંગપ્રવિણ ગ્રંથે શીખ્યા બાદ પૂર્વગ્રંથને પણ કુલ, પત્ર, ફળ, માળા અને ચંદનથી પૂજાયેલ બરાબર અભ્યાસ કર્યો. તેથી જગના ભૌતિક વઅખંડેથી વિભુષિત ન્યધ વૃક્ષ શેભી રહ્યું અને મૌલિક સ્વરૂપનું મને જ્ઞાન થયું. આ રીતે હતું. પ્રથમ મેં દેવમંદિરની પ્રદક્ષિણા કરી પછી બાર વર્ષ ભણવામાં અને સાથે સાથે સંસારના પવિત્ર વૃક્ષ નીચે ઉભે.
મેહ છોડવામાં ચાલ્યા ગયા. આમ સમ્યગૂજ્ઞાન
૧૭૮]
આત્માનંદ પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
