________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
અપરાધી કાણુ ?
www.kobatirth.org
આજકાલ સમાજમાં ચારીએ. વધતી જાય છે; તે ચારીનું પાપ, ચારી કરનારને ફાળે તે જાય જ છે, પર`તુ તે ઉપરાંત સમાજની પરિહાર સ્થિતિ તરફ ધ્યાન ન આપનારા અન્ય મનુષ્ય. પશુ પરેક્ષ રીતે તે ચેરીના પાપના અમુક 'શે ભાગીદાર ગણાય છે. આજે એક બાજુ કારખાનાએ ઢગલાબધ માલ ઉત્પન્ન કરી રહેલ છે, ત્યારે બીજી બાજુ ઉદ્યોગપતિઓ અને શ્રીમ તાની શેષણનીતિ અને સ ગ્રઢુખારી દરરોજ નવા નવા ઢગલાબ'ધ ચારા ઉત્પન્ન કરી રહેલ છે.
માળવાનુ એક પ્રસિદ્ધ ઉદાહરણ છે. ધારાનગરીના જીનદાસ શેઠ એકવાર ધર્મસ્થાનકમાં સામાયિક કરવા ગયા. ધર્મસ્થાનકમાં જઈને તેણે વસ્ત્રો ઉતાર્યાં. તેની સાથે એક મૂલ્યવાન હાર પણ કાઢીને વસ્ત્રમાં મૂકયો અને સામાયિક કરવા બેઠા. તેટલામાં એક ગરીબ વણિક આવ્યા. શેડના બારીક કપડાંમાંથી સાનાના હાર તેના જોવામાં આવ્યા. આ વણિકની સ્ત્રી અને બાળકેને કેટલાયે દિવસ થયા ખાવાને મળ્યું નહાતુ, એટલે આ હાર જોઈને તે વિચારવા લાગ્યા, ‘જો હુ... આહાર લઈ લઉં તા તેના પર કોઈ મને રૂપિયા ધીરશે અને તે રૂપિયાથી હું ધંધા કરી, આજીવિકા સુખેથી ચલાવી શકીશ; સારા દિવસે આવ્યે હાર છેાડાવી શેઠને પાછા આપી શકાશે. સરોવરમાંથી પક્ષીએ પાણી પી જાય તા સરાવરનું પાણી કંઇ ઘટી જતું નથી, તેમની અખૂટ સિદ્ધિમાંથી હું ચ્યા હાર લઇશ તે તેમને કાંઇ એછુ થવાનું નથી; વળી મારે તા તે વ્યાજ સહિત
"
૨૦૬ :
લેખક-સ્વ. સાધ્વી શ્રી ઉજ્જવળ કુ
પાછા આપી દેવા છે ને?' એમ વિચારી, મનનુ સમાધાન કરી તેણે શેઠના કપડાંમાંથી
કાઢ્યો અને ચાલતા થયા. ઘેર ગયા પછી, તેણે પેાતાની સ્રીને વાત કરી અને તેની સલાહ મુજબ તે હાર તેણે જીનદાસ શેઠને ત્યાં જ ગીરવી મૂકવાના નિર્ણય કર્યો.
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
અને કપડાં પહેરવા માંડ્યા ત્યારે હાર મા ખીજી બાજુ શેઠ સામાયિકમાંથી ઉચ્ચા નહિ; શેઠને થયું કે કદાચ ઘેર રહી ગયા હશે. પરંતુ ઘેર આવીને તપાસ કરી તા તેની ઢીકરીએ કહ્યું કે તે તે તમે પહેરીને જ ગયા હતા. શેઠ વિચારમાં પડ્યા. ઉપ શ્રયમાં એક વિક સિવાય તા કઈ હતું જ નહિ; શુ' તે હાર લઈ ગયેલ હશે ?
આ પ્રમાણે શેઠ વિચારી રહ્યા હતા તેટ લામાં તા પેલા વિણક હાર લઇને શેડને ત્યાં આવ્યા અને હાર ગીરા રાખીને, રૂપીયા વ્યાજે ધીરવાની શેડને વિનંતિ કરી. શેઠ આખી પરિ સ્થિતિ સમજી ગયા. શેઠે કહ્યું : ‘ભાઈ, હારની કાંઈ જરૂર નથી, રૂપીયા જોઇતા હોય તા અંગ ઉધાર લઇ જા.' પેલા ભાઇએ એમને એમ રૂપીયા લઇ જવાની ના પાડી, એટલે શેઠે હાર રાખીને આપ્યા.
તેના ગયા પછી શેઠ વિચારવા લાગ્યા : ‘તેણે હાર ચેર્યાં તેમાં તેના દેષ નથી; દેષ તા મારા જ ગણાય. હું જ્ઞાતિના શેઠ કહેવાઉં છુ, તે દરેક જ્ઞાતિબંધુની પરિસ્થિતિથી મારે જ્ઞાત રહેવુ જોઇએ; કામધધા વિનાનાને કેઈ
આત્માનંદ પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
