________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
-
૧૯૨
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ. બા, આટલે થાક ઉતરતાં ન લાગવો જોઈએ, વળી તમે તે કેળીમાં ચડયા છે એટલે ઉતરતાં પણ ઓળી હશે જ ને!
ડોશી, એવું તે કંઈજ મહેનતનું કામ મેં કર્યું નથી. આ કુચીયાળાએ મારો જીવ ઊંચો કરી નાખ્યો. એની ચિંતાએ પૂજામાં મન ન રહ્યું. આ દોડાદેડ કરાવી. આ છોકરીએ કહ્યું કે કુંચીયાળું છેત્યારે જ જીવ હેઠે બેઠે છે.
ઓય મા, જેને માથે આદીશ્વર દાદે બેઠે છે એને દુ:ખ કે ચિંતા શાની હોય ! વળી તમારા જેવા ધનિકને એની શી વિસાત? બા, એટલું સમજી રાખો કે કેઈ વિસામા પર કંઈ પણ કિંમતી ચીજ રહી ગઈ હોય તે એ જવાની નહીં. કદાચ ધણી ન મળે તે સાંજે કારખાને જાય. ભલે અમે પાઈ પૈસે માંગીને લઈએ બાકી પરાઈ ચીજમાં જરા પણ હાથ ન નાંખીએ. અમારા હઈડામાં એ વાત કેતરાયેલી જ છે કે ડુંગર પર બેઠેલ આદીશ્વર દાદે સી કંઈ જોઈ રહ્યો છે. એની આંખમાં ધુળ નાખવા જનારનું કદીપણું ભલું ન થાય. આજે એંસી ને બે ઉપર થયા છતાં, અને ગમે તે કપરા વર્ષે આવ્યા છતાં, એના વિશ્વાસે બેઠેલા અને દાળ-રોટલે તે મળી જ રહ્યાં છે. વળી વહેવારના કામે એની કૃપાએ નીકળી ગયાં છે. મારા વિસ્તારમાં બે છોકરાંને બે છોકરીઓ છે. એ બધાને પરણાવ્યા અને આજે લીલીવાડી છે. આ નાની ગંગી પણ કેઈની પડી વસ્તુ લેવાની લાલચ ન કરે. રોજ તે અમારા નસિબમાં દાદાના દરબારમાં જવાનું કયાંથી હોય ? પણ વરસમાં બે-ત્રણ વાર જઈએ અને એ દાદાના ચરણમાં લળી લળી નમીએ એના મીઠા આશીર્વાદ મેળવીએ. અમારા દે એના દર્શનથી દૂર થઈ જાય; અને કૃપાદ્રષ્ટિએ અમારૂં ગાડુ નભે. ભલેને એ પર્વતના માથે બેઠે પણ અમારા અંતરમાં એનું સ્થાન અનોખું છે.
બુદ્રા મા, આ શું સાચું છે ! જાસુસ શેઠાણી આશ્ચર્ય પામીને બેલ્યા.
અરે ! શેઠાણ મા, કઈ જિંદગી માટે અમારે ખોટા વેણ વદવા ? ગાદી પર જઈ પૂછે તે હજારોની ચીજ કઈ વિસામા પરથી ગઈ છે ખરી? તમે તે મારી નજરે ઉગતા કહેવાઓ. તમારી સાસુ સાથે મારે મીઠે સંબંધ. એક વાર ઝરીની ભરેલી કોથળી જેમાં ચાળીસ સેનામહોર હતી તે ભૂલી ગયેલા. એ તો પગે ચઢીને જાત્રા કરતાં. બહુ શાંતિથી દરેક ક્રિયા કરતાં. ઉપર તેમણે બે અઢી કલાક થતાં તે દિને પણ એટલે જ વખત વિ ત્યારે તે પાછા ઉતરેલા ચહેરા પર જરા વિષાદ ન મળે. જ્યારે મેં કોથળી સેંપી ત્યારે તે વિસ્મય પામ્યા ! મેં પૂછ્યું – “શેઠાણી બા, આ
For Private And Personal Use Only
