________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
નિંદા,
ભકત હતા. ગૃહરથાવાસમાં રહેતા તેમને ઘણે કાલ ગયે, તે પણુકાંઈ પણ સંતાન પ્રાપ્ત થયું નહીં. વિધચંદ્ર એક સારે ધનવાન અને પ્રતિષ્ઠિત ગૃહસ્થ હતો. તેને ગૃહ વૈભવ ઘણો ઉંચા પ્રકારને હતે. આવી ઉચ્ચ સ્થિતિ છતાં સંતાનના અભાવને લઈને તે ચિંતાતુર રહેતો હતો. વિધચંદ્રના કરતાં તેની સ્ત્રી સુબેધા સંતાનને માટે વિશેષ ઉત્સુક હતી. અને તેણે તેને માટે વિશેષ ચિંતાગ્રસ્ત રહેતી હતી.
બંને દંપતી સંતાનને માટે ચિંતાતુર રહેતા, પણ તેમની ધર્મ ઉપર પૂર્ણ શ્રદ્ધા હોવાથી તેઓ કઈ જતના વહેમમાં પડતા નહીં. તેઓ જૈનધર્મના સિદ્ધાંતને માન આપી વિચારતા હતા કે, “ આ સંસારમાં જે કાંઈ યોગ મલી આવે છે તે કર્મને આધીન છે. પૂર્વ કર્મના ચેગથી લાભાલાભ થયા કરે છે. સત્કર્મનું ફલ શુભ છે અને અસરકર્મનું ફલ અશુભ છે. ” આ પ્રમાણે વિ ચારી તેઓ પિતાના કર્તાવ્યને અનુસરતા હતા.
શ્રાવિકા સુબેધા ધર્મ વતી હતી, પણ કેવાર સંસાર-વ્યવહારના મેહને ઉદય થવાથી તેનું સંતાનને માટે વિચાર કરતી હતી. “ કાંઈપણ પ્રજા વગર આ ગૃહ-વૈભવને ઊ ગ થઈ શકતું નથી. પૂર્વ પુણ્યને ગે સંપત્તિ પ્રાપ્ત થઈ છે, પણ તે ભક્તા વગર તદ્દન નકામી છે. ” આવી આવી ચિંતા તેણીના હૃદયમાં ઉત્પન્ન થઈ આવતી હતી.
એક વખતે કોઈ જૈન ગૃહસ્થ ગી તે નગરમાં આવી ચડયા. તે ગૃહસ્થપણામાં રહી ચોગવિદ્યાની ઉપાસના કરતા હતા. ગૃહસ્થ છતાં કેટલાએક નિયમ ધારણ કરી, તે ભાવમુનિના સ્વરૂપને પૂર્ણ રીતે પામ્યા હતા. તે યોગી
ગવિદ્યાના પ્રભાવથી કેટલું એક ભવિષ્ય કહી શકતા હતા. તેમ તે નિમિત્તવિદ્યામાં ઉત્તમ પ્રકારની પ્રવીણતા ધરાવતા હતા.
તે ચગી નગરની બાહેર આવેલા એક ઊદ્યાનમાં ઊતર્યા. તેમના આગમનના ખબર જાણી નગરજને તેમને વંદના કરવાને આવવા લાગ્યા. તે પ્રસંગે વિધચંદ્ર અને સુબેધા બને દંપતિ પણ ત્યાં આવ્યા. તે બંને દંપતિ તે મહાત્માને વંદના કરી સમીપે આસન કરીને બેઠા. વિબોધચંદ્ર વિનયથી આ પ્રમાણે પૂછયું,–“મહાત્મન્ ! આપ જૈનધર્મના ગૃહસ્થ ગી છે. આપ યોગવિદ્યાના બલથી ભવિષ્યનું જ્ઞાન ધરાવે છે, તેથી આપને એક સ્વાથ પ્રશ્ન પૂછવાની ઈચ્છા થાય છે, જે આપની ઈચ્છા હોય તે પૂછું.”
ગીએ પ્રસન્નતાથી કહ્યું “ભદ્ર! ખુશીથી પૂછે. કેઈ જાતની શંકા રાખશે નહીં. આ જગતમાં સર્વ પ્રાણી સ્વાર્થની સાથે ગુંથાએલા છે.”
For Private And Personal Use Only
