________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
વર્તમાન પ્રકરણ સંબંધી ચર્ચાપત્ર. પ્રમુખપણનીચે આ સંમેલન થયું હતું તેની આજ્ઞાને પણ છડેચોક આ ગુરૂ, શિષ્ય અને પ્રશિષ્ય ભંગ કરી રહ્યા છે.
અત્યારે તે દેશકાળ એવો વરસી રહ્યો છે કે જેને દિક્ષા આપવી હોય, કે લેવી હોય એટલે જેના હાથમાં શાસનની દોરી મુકવી હોય, તેને માટે અમુક તેયારી પ્રથમ હોવી જોઈએ. પ્રથમ શાસ્ત્રાભ્યાસ, સાધુનો આચાર ક્રિયા પાળવા માટે અનુભવ કરાવે જોઈએ-તેનો અનુભવ લેવરાવવો જોઈએ. ભાષાજ્ઞાન માગધી, સંસ્કૃત, વગેરેનું પણ જ્ઞાન આપવું જોઈએ. જ્ઞાન પ્રાપ્ત કરતાં અને અનુભવ કરતાં દરમ્યાન દીક્ષા લેનારનું પ્રગટ અને પરોક્ષ રીતે વર્તન પણ તપાસવું જોઈએ? કારણ કે તે વ્યકિતમાં ત્યાગનો રસ જામવા અને તેના ઉપર પ્રેમ ઉત્પન્ન થવા અમુક સ્થિતિમાંથી પસાર થતાં કસેટીએ ચઢે તેજ તે દીક્ષિત મનુષ્યના હાથમાં, શાસ્ત્રની જવાબદારીવાળી દોરી મુકી શકાય. બાકી તે સિવાયનો વિચાર કર્યા વગર અને ભગાડી, સંતાડી, તોફાને ઉભા કરી દીક્ષા દેવામાં આવે છે તેથીજ અત્યારે સમાજમાં ઠેર ઠેર કલેશે ઉત્પન્ન થાય છે, તેટલું જ નહિં પરંતુ હમણું તાજેતરમાં મુનિ રામવિજયજી પાસેથી તેના શિષ્ય સુગ્રીવવિજયજી જેવી વ્યકિત મુનિ વેષ છેડી ચાલ્યા ગયા છે, જે દષ્ટાંત તેમની દીક્ષા પ્રવૃતિ માટે વિચારવા જેવું છે. એ ખરી હકીકત છતાં તે નહિં સમજી તેનાથી ગભરાઈ મુનિ રામવિજયજીએ એક ભાડુતી વાડીલાલ ઉમેદચંદની સહીથી (ઉઘાડી પડતી પોલ ઢાંકવા સારૂં ) રાતેારાત ગલીચ ભાષામાં “કાવત્રાખોર સુગ્રીવવિજયજીને ઉપાડી ગયા” તેવી હકીકતનું હેન્ડબલ પ્રગટ કરાવી દોષનો ટોપલો આચાર્ય શ્રી વિજયવલ્લભસૂરિશ્વરજીને માથે લાદવાનો ચાર ઉલટે કોટવાળને દંડે તે ધંધો મુંબઈમાં બેઠા કરી રહ્યા છે, જે કોઈપણ વ્યકિત માની શકે જ નહિં. તે એટલું પણ હજી સમજી શકતા નથી કે બીન અનુભવી, સંયમને રસ-પ્રેમ નહિં જામેલા, શાસ્ત્રજ્ઞાનના અપૂર્ણતા અને ત્યાગમાર્ગની વસ્તુ સમજ્યા સિવાયનાને ભગાડી, સંતાડી કલેશે કરાવી મૂઢ મતીવાળાઓને દીક્ષા આપવા જતાં, આવા સુગ્રીવવિજયજી વેષ છેડી ભાગી ગયા જેવા કેટલાએ પ્રસંગે બનશે તેનું તેઓને હજી સુધી ભાન પણ નથી.
આવી અયોગ્ય દિક્ષાના હિમાયતીઓ અને આપનારા પિતાના મતની પુષ્ટિ કરવા માટે પુરૂષને બદલે હવે (મુંબઈમાં) જૈન સ્ત્રીઓની મીટીંગ બોલાવી પોતાના મતની હિમાયત કરે છે જે આ એક નો નમુનો હતો. અને તેમાં કેટલાક ઠરાવો સ્ત્રીઓ અને બાલીકા પાસે પસાર કરાવ્યા હતા. આ મીટીંગનો હેવાલ વાંચના રાઓ જાણી શકયા છે કે તેમાં વિચારની અવ્યવસ્થા અને પોપટીયા જ્ઞાન એટલે કે પઢાવેલું, લખાવેલું, શેખાવેલું બેલી જવા સિવાય તેમાં કહ્યું હતું નહીં. એક નવ વર્ષની બાળા ભાષણ કરીને જૈન ધર્મની મોટી મોટી વાત કરી, નવ વર્ષના બાળકની દિક્ષાને ટેકો આપે તે આ સભા કે લાગતા વળગતા અને ધતી ઉભા
For Private And Personal Use Only
