Book Title: Atmanand Prakash Pustak 003 Ank 11
Author(s): Motichand Oghavji Shah
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

View full book text
Previous | Next

Page 23
________________ Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra www.kobatirth.org ગિરનારની ગુફા, Leteste testestet Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir ૨૬૩ intestatate ગુરૂ મહાત્માએ મારો આવા પ્રશ્ન જોઇને, મારા અજ્ઞાનથી લેશમાત્ર નહિં દુઃખાતાં, અત્યંત શાન્તપણે ઉત્તર આપ્યા—à ખાળજીવ ! તારી ભુલ થાય છે. તું હજી બરાબર સમજ્યા નથી. પણ અડચણ નહિં. તને હજીસુધી મે જોઈએ એટલું સમજાયું નથી. પૂરેપૂરૂં ગળે ઉતરશે ત્યારે તું એ સર્વ સમજીશ. માટે જો સાંભળ. જેએ એમ ધારતા હશે કે પેાતાનાંને પાતેજ બરાબર સંભાળે છે, પોષે છે આદિ કરે છે એઆ ભૂલ કરે છે. બહેાળા કુટુ ખવાળા વ્યવસાયી જો એ પેાતાના આશ્રિતાની સાથે ન હોય તા એ એનાં આશ્રિતા શું મરી જાય છે ? ના એમ જૈનતુ નથી. કારણ કે મનુષ્ય સ્વત ંત્ર રીતે કશું પણ કરવાને સમર્થ નથી. આના સખંધમાં એક નાની વાતા છે તે સાંભળઃ—— કોઇએક ગામમાં એક વાણીએ રહેતા હતા. તે બહુ નિર્ધન હાઇને પેાતાના કુટુમ્બનુ માંડમાંડ ગુજરાન ચલાવી શકતા હતા. સવારના પહેારમાં પેાતાના નિત્ય કર્મ—સ્નાન પૂજાપાઠ આદિ કરીને કામે જતા તે પાછે મધ્યાન્હે આવીને જમતા હતા. ઈ કાઇ વખત હાપુરૂષોના-ઉત્તમ મુનિરાજોનાં દર્શન કરવા જતા અને જે એ વચના ઉપદેશના આપે તે એ શ્રદ્દાથી સાંભળતા હતા, મુનિરાજા કહેતા કે ભલા માણસ-આવા મનુષ્ય જન્મ પામ્યા છે. તા બે ઘડી ધર્મધ્યાન કર, ગુરૂ પાસે આવ ને શાસ્ત્રના બે વચન સાંભનીશ તે સુખી થઈશ. એ વાત એને ગમી તેથી એણે હમેશ મુનિના દર્શનના અને એમના શાસ્ર સંબધી જ્ઞાનાદેશના લાભ લેવા માંડા, પરંતુ એને એક વાતની ચિન્તા પૂરી હતી. પેાતે વૃદ્ધ થવા આન્યા હતા. અને છેકસ છે મ્હોટાં થવાં આવ્યાં હતાં . એમને પરણાવ્યાં પછાવ્યાંએ ન્હાતાં; તેમ પાછળ મૂકી જવાને એની પાસે કંઇ દ્રવ્ય પણ ન્હાતું. આ વાતને એને બહુ બહુ ખળાા થયા For Private And Personal Use Only

Loading...

Page Navigation
1 ... 21 22 23 24