________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૧૪૦
આત્માનંદ પ્રકાશ,
મૃત્યુરૂપ અહિત કરી શકે છે. તેથી તે ઊગ વિષ કહેવાય નહીં, પણ જે વિષ આલોક અને પરલકના ધાર્મિક જીવનને હણી - ધોગતિમાં પિહોચાડે છે તે ખરેખરૂં વિષ છે. તેવું વિષ ગુરૂ-વડિલ જનની અવજ્ઞા કરવી તે છે. ગુરૂજનની અવજ્ઞા કરવી એ અવિય કહેવાય છે અને જનધર્મ વિનય પ્રધાન ધર્મ છે, તેમાં ખાસ સેવ્ય સેવક ધર્મને સર્વ આધાર વિનય ઉપર રહેલો છે. તે વિય સેવ્ય–ગુરૂ જનની આગલ ન થતાં ઉલટી તેમની અવજ્ઞા કરવામાં આવે છે તેથી વિષના જેવું વિપરીત કાર્ય બને છે. એ ગુરૂજનની અવજ્ઞારૂપ વિષ માણસના ધાર્મિક જીવનને હણી ઉત્તરેતર નારછીની ભયંકર સ્થિતિએ પહોચાડે છે અને આ લોકમાં નિંદાપાત્ર બનાવી ધૈર્ય, ધૈર્ય, ગાંભીર્ય વિગેરે સદ્ગણોને નાશ કરાવી અનુફૂલ તથા પ્રતિકૂલ ભાવનું ભાન કરાવી રાગદ્વેષને વશ કરાવે છે. તેથી કહ્યું છે કે, “ગુરૂજનની અવજ્ઞા કરવી તે ખરેખરૂં વિષ છે.”
આ પ્રમાણે વિવેચન કરી સૂરિશ્રીના પ્રશ્નોત્તર રૂપે નરની ગાથા સંપૂર્ણ કરી શિષ્યએ ઘણું આદરથી પિતાની નિર્મલ મનેવૃત્તિમાં ધારી લીધી.
किं पथ्यदनं धर्मः कः शुचिरिह यस्य मानसं शुध्धम् । का पंडितो विवेकी किं विषमवधीरिता गुरवः ॥ ५॥ શિષ્ય–પરલોક માં ખાવાનું ભાતુ શું ? ગુરૂ-ધર્મ. શિષ્ય આ લેકમાં પવિત્ર કેણ ?
For Private And Personal Use Only
