________________
મૂળ અને ભાવાનુવાદ.
: [ ૯૩ होउ व जडी सिहंडी मुंडी वा वक्कली व नग्गो वा। लोए असञ्चवाई भन्नइ पासंडचंडालो ॥ १०० ॥ अलिअंसइंपि भणिअं विहणइ बहुआई सञ्चवयणाई पडिओ नरयंमि वसू इक्केण असञ्चवयणेणं ॥१०१॥ मा कुणसु धीर! बुद्धिं अप्पं व बहुं व परधणं घित्तुं। दंतंतरसोहणयं किलिंचमित्तंपि अविदिन्नं ॥१०२॥
જટાધારી હોય કે શિખાધારી હોય, મુંડમસ્તકવાળો હોય કે ઝાડની છાલને ધારણ કરનાર હોય; અથવા સર્વાગ નગ્ન હોય તે પણ અસત્યવાદી એવો તે, લેકને વિષે પાખંડી યા ચાંડાલ તરિકે ઓળખાય છે. સામાન્ય લોકમાં પણ અસત્યવચન આ મુજબ નિન્દનીય ગણાય છે.
૧૦૦ એક વેળાયે પણ અસત્ય વચનને ઉચાર, પૂર્વકાલના ઘણું સત્ય વચનોનો નાશ કરે છે. આ કારણે સત્યવાદી તરિકે પ્રખ્યાત થયેલ વસુરાજા, એક વેળાના એકજ અસત્ય વચનથી નરકગતિમાં ગયો.
વળી હે ધીર ! થોડું કે વધારે પારકું ધન ગ્રહણ કરવાની બુદ્ધિને તું હવે ત્યજી દે. કારણકે દાંતને ખેતરવાની લાકડાની સળી માત્ર પણ પૂછયા વિના લેવાની બુદ્ધિ કરવાથી મહાદોષ લાગે છે.
૧૦૨
