________________
બીજા પણ કેટલાક ચુકાદાઓ સન ૧૯૩૦ માં દિગંબરેએ કેટમાં વેતાંબરે વિરુદ્ધમાં Temporary injunction (મનાઈ હુકમ) નવું બાંધકામ નહિ કરવા માટે મેળવવા માટે એક અરજી દાખલ કરી, જેને ચુકાદ તા. ૧૮-૬-૩૦ ન આવ્યું. જે ચુકાદામાં દિગંબરોની માંગણી કે સ્વીકારી નહિ અને પોતે જ આપેલે પ્રથમને મનાઈ હુકમ પાછું ખેંચી લીધે.
જેના ઉપર તેઓએ એડિ. જ્ય. કમિશનરની કોર્ટમાં ફસ્ટ અપીલ નં. ૩૮ બી of ૩૦ની દાખલ કરી જેને નિકાલ પણ દિગંબરની વિરુદ્ધમાં આવ્યો અને ખરચ સાથે અપીલ રદ થઈ.
સન ૧૯૩૨માં ફરીથી તાંબરે મંદિરના સ્વરૂપમાં ફેરફાર કરે છે તેને મનાઈ કરવા માટે તત્પરતે મનાઈ હુકમ મેળવવા માટે તા. ૯ જુલાઈ ૧૯૩૨માં તેમણે એક અરજી A. DJ. અકેલાની કેટેમાં નં. મિ. સી. નં ૨૨/૩રની કરી. જેને ફેંસલે ૨૭–૧–૩૩ ના રોજ આવે અને દિગંબરે આવો મનાઈ હુકમ માગવા હકદાર નથી, એમ કહી કેટે ખરચ સાથે અરજી રદ કરી.
આ ચુકાદાની વિરૂદ્ધમાં તેઓએ ફરીથી નાગપુરની એડિ. જ્યુ. કમિશનરની કેર્ટમાં રિવહીજન અરજી નં C. R. No. 211-B/33 ની કરી. જે પણ જસ્ટીસ લિક સાહેબે દિગંબરેની વિરુદ્ધમાં ચુકાદો આપી ખરચ સાથે રદ કરી.
સન ૧૯૩૫માં વાશિમની સબ ડિહીજનલ મેજિસ્ટ્રેટની કોર્ટમાં એક . ફોજદારી કેસ આપણે દાખલ કર્યો. જેમાં કેટે સાફ શબ્દોમાં કહ્યું છે કે,
“What we thus find in this case is that Shwetambaries commenced an act which they had a right to do."
તેથી દિગંબરેને દંડની સજા કરવામાં આવી.
કેર્ટના આ ચુકાદા ઉપર દિગંબરેએ સેશન્સ જજ અકેલાની કોર્ટમાં ફિ. સી. નં ૯૫/૩૫ની અપીલ દાખલ કરી. તેને ચુકાદો આપતાં કોર્ટે સ્પષ્ટ
“Shwetambaries are admittedly in possesion of the temple property in Their right of exclusive management."
એમ કહી તે અપીલ ડીસમીસ કરી.
એક વખત શ્વેતાંબર વ્યવસ્થાપકે મંદિરમાં રિપેર કામ કરાવતા હતા અને ધર્મશાળા બંધાવતા હતા, ત્યારે દિગંબરેએ બેટી રીતે વિરોધ કર્યો. તેમાંથી
