________________
શ્રી પ્રાચીન સ્તવનાદિ સંગ્રહ જે રંગ પતંગ કે સુખ સંસારનું,
ઝાકળ વરસ્ય પાન કે મેતી ઠારનું; એમ મીઠે વયણે બેની પ્રીતિ બુઝવી,
સંયમ લહી મન શુદ્ધ વૈરાગી મન રૂળી. સમેતશીખર ગિરનાર, આબુની જાત્રા કરી, વળી શત્રુંજય ગિરીરાજ, તેણે ફરસી કરી, વનમાં રહ્યા એકાંકી કે કાયા કેળવી,
વનચર જીવ અનેક તેને પ્રતિ બુઝવી. છઠ્ઠ અઠ્ઠમ ઉપવાસ આયંબિલ એકાસણું, એમ તપ કરતાં કંઈ માસ, દીન કેટલા,
કર્મ રૂપી સુભટ હણ્યા તેણે તેટલા. એમ ઘોર તપ કરતાં કાયા થઈ દુબળી, ન રહ્યું લોહી માંસ કે હાડ ગયા ગળી, સંલેખણ એક માસનું અણુસણ આદરી, - એમ કરતાં સુકુમાલિકા આયુ પુરણ કરી. એમ ચારિત્ર આરાધી ત્રિકરણ યોગથી,
પહોંચી દેવલોકમાંહી અંતે શિવગતી લહી; સુમતિવિજયને શિષ્ય રામવિજય એમ કહે,
ઘેર ઘેર મંગળ માળા કે સુખ સંપત્તિ લહે.
૭
