Amrut Chandra Prabha Stavanavali

Author(s): Ratilal Badarchand Shah
Publisher: Ratilal Badarchand Shah

Page 230

શ્રી પ્રાચીન સ્તવનાદિ સંગ્રહ
પીયુનાં વચન એવાં સાંભળી, મન ચિંતવ્યુ' તેણે જેહ, જેમ દુઃખણી જાણી કરી, કાઉસ્સગ્ગ · કીધા તેહ. આસન કયુ. ધરણેન્દ્રનું, સતીને આવ્યું આળ; ચંપા લાપે ચઢાવીએ, તા ૨ ઉતરશે આળ. ભાગળ તા ભાંગે નહિ', ઘણુના લાગે થાય, હલાવ્યો હાલે નહિ, સલકે નહિં રે લગાર. આકાશે ઊભા દેવતા, ખેલે એવા આલ; સતી જલ સીંચશે ચાલણી, તા ૨ ઉઘડશે પાળ, રાજા મન આનંદ થયા, નગર ઘણી છે નાર; અંતેર છે માહ ૨, સતી રે શિરામણી સાર. અંતેરી થઇ એકઠી, કૂવા કાંઠે નહિ માગ; કાચે તાંતણે ચાળણી, તૂટી જાયે તાગ. અંતેરી થઈ દોહામણી, રાજા થયા રે નિરાશ; સતીપણું મનમાં રહ્યું, ધિક્ પડયો અવતાર. નગર પડહા વજડાવીયા, વસ્તી દીસે હૈરાન; પશુડાને પીડા ઘણી, કેાય દે રે જીવિત દાન. પહેહા આવ્યા ઘર આંગણે, વસ્તી હાલકલાલ; જો માતાજી અનુમતી ઢીયા, તા ૨ ઉઘાડુ પાળ. વળી વળી વહુ તમને શું કહું ? નહિ. નિરલજ નહિં લાજ; નવકુલ નાગ નીચે ગયા, આવ્યું. કાચડે રાજ.
૧૩
૧૪
પરંડા છખીને ઊભી રહી, જઈ સાઁભળાબ્યા રાય; દોષ દેજે નિજ કને, કલક ચડાવ્યુ. મારી માય
૨૧૩
૧૧
૧૨
૧૫