Agam 42 mool 03 Dashvaikalik Sutra

Author(s): Shayyambhavsuri, Bhadrabahuswami, Agstisingh, Punyavijay
Publisher: Prakrit Granth Parishad

Page 279

10
णिज्जुत्ति- चुण्णि संजयं
[ पढमा रइवक्का चूलिया
घरवासम्मि य बंधो मोक्खो संभवति जेण परियाए । मोक्खत्थं तेण रई धम्मे जिणदेसिए कुह ॥ १ ॥ २ ॥ एवं च तत्थ बंधो संभवति जतो -- सावज्जे गिहवासे । सह अवज्रेण सावज्जं । अवज्जं पुण गरहितं । तं च
पाणवध मुसावादे अदत्त मेहुण परिग्गहे चेव । एतमवेचं भणितं सह तेण उ होति सावज्रं ॥ १ ॥ 5 अधवा “मिच्छत्तं अविरति ० " गाधा || २ || र्ले ३ ॥
ततो वैधम्मेण - अणवज्जो परियायो । पाणातिवातादिअवजविरहितो अणवज्जो परियायो ।
सावज्जो गिद्दवासो अणवज्जो जेण होति परियाओ । तेणाणवज्जमोक्खत्थताए धम्मे रतिं कुणह ॥ १ ॥ र्लेका ॥ किंच—जेसिं कते कम्मबंधणमिच्छति ते--बहुसाधारणा गिहीणं कामभोगा । सामण्णं साधारणं, बहूहि चोर-ऽग्गि-तक्कर- रायकुलादीहि सामण्णा बहुसाधारणा, एवंविधा गिहीणं कामभोगा ।
न यतित्तिक भोगा बहुजणसाधारणा य जं कामा । तम्हा नीसामण्णे होतु रती मे थिरा धम्मे ॥ १ ॥ लृर्तृ ॥ साधारणाण भोगाण उवज्जणे जं कम्ममारभते तं पुण -- पत्तेयं पुण्ण-पावं । एगमेगं प्रति पत्तेयं, दारा-5 वच्च-सयण-मित्तादीण वि अत्थे कतं कम्मं पावं जो कारओ तमेवाणुयाति, ण दारादीणमण्णमेगं संविभागेण वा । एवं पुण्णमवि ।
15
२५२
दादी व अत् तस्स पत्तेयमेव संबंधो। मोत्तूण दारमादीणि तेण धम्मे मतिं ( रतिं ) कुणह ॥ १ ॥ ॥ काम-भोगाण आराध(धार)णभूता आउ-प्राणा, ते य जीवितं । सेविय
I
अणि मणुयाण जीविते । णियतं णिचं, ण णिचमणिच्चं । मणुया मणुस्सा एव, तेसिं जीवितमणिच्चं । खणिकताविसेसता दिट्ठतेण निदरिसिज्जति -- कुसग्गजलबिंदुचंचले दब्भजातीया तृणविसेसा कुसा, तेसिं अग्गाणि सुसण्हाणि भवंति, तेसु ओस्सायातिजलबिंदवो अतीव चंचला मंदेणावि वादुणा प्रेरिता पडंति, तहा मणुयाण जीविते अप्पेणावि रोगादिणोवक्कमविसेसेण संखोभिते विलयमुपयाति, अतो कुसग्गजलबिंदुचंचले । एवं20 गते जीविते को कामभोगाभिलासो १ इति धम्मे रती धारणीया ।
जीक्तिमवि मणुयाणं कुसग्गजलबिंदुचंचलं जम्हा । तम्हा का मणुयभवे रति त्ति धम्मे रतिं कुणह ॥ १ ॥ लेग्र ॥ कुसग्गजलबिंदुचंचलस्स जीवितस्स अत्थे -
1
बहुं च खलु पावं कम्मं पगडं, पावाणं च खलु भो ! कडाणं क्रम्माणं पुत्र्वि दुचिण्णाणं तुप्परकंताणं वेदयित्ता मोक्खो, नत्थि अवेयइत्ता, तवसा वा झोसइत्ता । बहुं पभृतं । चसदो पुव्दकारण25 समुच्चये । खल्लुसद्दो विसेसणे । एवं विसेसयति--पावं सव्वं कम्मं कम्मं पुण पुष्णं पावं च, तं बहुं च पावं कम्मं पगडं पगरिसेण कडं पकडं । पावाणं च खलु, इह खलुसद्दो पूरणे, भो ! इति सीसामंतणं, कडाणं सयमुपचिताणं, पुर्वित्र पढमकालमणंतेसु भवग्गद्दणेसु राग-दोसवसगतेहिं दुड्डु चिण्णाणं दुचिण्णाणं, पुव्वमेव मिच्छादरसणा-ऽविरती प्रमाद - कसाय - जोगेहिं दुहुपरकंताणं दुप्परकंताणं, तेसिं वेदणेण तेहिंतो मोक्खो अतो वेदइत्ता मोक्खो | अवंझाण अवझओपदरिसणत्थं भण्णति - णत्थि अवेदयित्ता । फुडाभिहाणत्थं वा अपुणरुतं, जहा
१ ऌ २ द्वादशेत्यर्थः ॥ २ 'वज्जं सह तेग होति तम्हा उ सावज्जं वृद्ध० ।। ३ इयं हि गाथा कुतोऽपि शास्त्रान्तरान्नोपलब्धेति न पूरिता ॥ ४ लु ३ त्रयोदशेत्यर्थः ॥ ५ र्लण्का चतुर्दशेत्यर्थः ॥ ६ ले पञ्चदशेत्यर्थः ॥ ७ ऌफ पोडशेत्यर्थः ॥ ८ आधारभूता वृद्धविवरणे ॥ ९ अवश्यायादिजलबिन्दवः || १० र्लग्र इति सप्तदशेत्यर्थः ॥ ११ अवन्ध्यतोपदर्शनार्थम् ॥
For Private Personal Use Only