Book Title: Agam 01 Aayaro Padhamam Angsuttam Mulam PDF File
Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Deepratnasagar

View full book text
Previous | Next

Page 47
________________ आयाणमेयं, पुरा पेहाए तस्स परो अट्ठाए असनं वा पानं वा खाइमं वा साइमं वा उवकरेज्ज वा उवक्खडेज्ज वा, अह भिक्खूणं पव्वोवदिट्ठा एस पइण्णा एस हेऊ एस कारणं एस उवएसो जं नो तहप्पगाराइं कुलाइं पव्वामेव भत्ताए वा पाणाए वा पविसेज्ज वा निक्खमेज्ज वा से तमायाए एगंतमवक्कमेज्जा एगंतमवक्कमेत्ता अनावायमसंलोए चिद्वेज्जा । से तत्थ कालेण अनुपविसेज्जा अनुपविसेत्ता तत्थियरेयरेहिं कुलेहिं सामुदानियं एसियं सुयक्खंधो-२, अज्झयणं-१ उद्देसो-९ वेसियं पिंडवायं एसित्ता आहारं आहारेज्जा, सिया से परो कालेण अनुपविट्ठस्स आहाकम्मियं असनं वा पानं वा खाइमं वा साइमं वा उवकरेज्ज वा उवक्खडेज्ज वा तं चेगइओ तुसिणीओ उवेहेज्जा, आहडमेव पच्चाइक्खिस्सामि, माइट्ठाणं संफासे, नो एवं करेज्जा, से पव्वामेव आलोएज्जा आउसो त्ति वा भगिनि त्ति वा, नो खल मे कप्पइ आहाकम्मियं असनं वा जाव साइमं वा भोत्तए वा पायए वा मा उवकरेहि मा उवक्खडेहि, से सेवं वयंतस्स परो आहाकम्मियं असनं वा पानं वा खाइमं वा साइमं वा उवक्खडेत्ता आहट्ट दलएज्जा तहप्पगारं असनं वा० अफास्यं० लाभे संते नो पडिगाहेज्जा | [३८५] से भिक्खू वा [भिक्खुणी वा गाहावइ-कुलं पिंडवाय-पडियाए अणुपविढे] समाणे सेज्जं पण जाणेज्जा- मंसं वा मच्छं वा भज्जिज्जमाणं पेहाए तेल्लपूयं वा आएसाए उवक्खडिज्जमाणं पेहाए नो खद्धं-खद्धं उवसंकमित्त ओभासेज्जा नन्नत्थ गिलाणणीस्साए । [३८६] से भिक्खू वा जाव समाणे अन्नतरं भोयण-जायं पडिगाहेत्ता सुब्भि-सुब्भिं भोच्चा दुब्भिं-दुन्भिं परिहवेइ, माइट्ठाणं संफासे, नो एवं करेज्जा, सुन्भिं वा दुन्भिं वा सव्वं भुंजे न छड्डए । [३८७] से भिक्खू वा जाव समाणे अन्नतरं वा पानगजायं पडिगाहेत्ता पुप्कं पुप्कं आविइत्ता कसायं कसायं परिद्ववेइ, माइट्ठाणं संफासे, नो एवं करेज्जा, पुप्फ पप्फेति वा कसायं कसाए त्ति वा सव्वमेयं भुजेज्जा, नो किंचि वि परिद्ववेज्जा । [३८८] से भिक्खू वा भिक्खुणी वा बहुपरियावण्णं भोयण-जायं पडिगाहेत्ता बहवे साहम्मिया तत्थ वसंति संभोइया समणण्णा अपरिहारिया अदूरगया, तेसिं अनालेइया अणामंतिया परिट्ठवेइ० माइट्ठाणं संफासे नो एवं करेज्जा, से तमायाए तत्थ गच्छेज्जा गच्छेत्ता से पव्वामेव आलोएज्जा- आउसंतो समणा इमे मे असणे वा पाणे वा खाइमे वा साइमे वा बहपरियावण्णे तं भंजह णं से सेवं वयंतं परो वएज्जाआउसंतो समणा, आहारमेयं असनं वा जाव साइमं वा जावइयं-जावइयं परिसडइ तावइयं तावइयं भोक्खामो वा पाहामो वा सव्वमेयं परिसडइ सव्वमेयं भोक्खामो वा पाहामो वा । [३८९] से भिक्खू वा जाव सेज्जं पण जाणेज्जा-असनं वा पानं वा खाइमं वा साइमं वा परं समुद्दिस्स बहिया नीहडं जं परेहिं असमणुण्णायं अनिसिद्धिं अफास्यं [अनेसणिज्जं ति मन्नमाणे लाभे संते] नो पडिगाहेज्जा जं परेहिं समणुण्णायं सम्म निसिह-फासुयं एसणिज्जं ति मन्नमाणे लाभे संते पडिगाहेज्जा, एयं खलु तस्स भिक्खुस्स वा भिक्खुणीए वा सामग्गियं [जं सव्वढेहिं समिए सहिए सया जए, त्तिबेमि] । पढमे अज्झयणे नवमो उद्देसो समत्तो ० दसमो उद्देसो. [३९०] से एगइओ साहारणं वा पिंडवायं पडिगाहेत्ता ते साहम्मिए अनापच्छित्ता जस्सजस्स इच्छइ तस्स-तस्स खद्धं-खद्धं दलइ, माइट्ठाणं संफासे, नो एवं करेज्जा । से तमायाए तत्थ [दीपरत्नसागर संशोधितः] [46] [१-आयारो]

Loading...

Page Navigation
1 ... 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103