________________
આદર્શ સાધુ જેના “ધર્મલામાં નિઃસ્પૃહતાને સાગર ગાજે, માનવતાના મેજાએ એની સાધુતાને સેનેરી રંગથી આપે. સમતાની લહરીઓ જેના મુખચંદ્ર પર ફરી વળી જીવનની ઉંડાશ ને ભવ્યતાને આ
ખ્યાલ આપે, ને મુક્તિનાં પિપાસુઓનું જે મજબુત તરણ તારણ સફરી જહાજ છેઃ એવી જોતાં જ સ્વાભાવિક ખાતરી થાય તે આદર્શ સાધુ આત્મ સ્વમાનની ગૌરવમતિ, દુનિયાના કીર્તિ કે અપમાનના કુકાને દુનિયા પર ફેંકી છે, પદવીઓ જેને ભારરૂપ લાગે, વિશેષણે તેને અનુકૂળ ઉપસર્ગો સમા ભાસે, નકામી ધામધુમે જેને આત્મશક્તિમાં આત્મ પ્રતિભામાં પડેલાં બાંકાઓ પર લગાવાનાં થીગડાં જેવી દેખાય, એ બધાથી દૂર રહી
