________________
આદર્શ સાધુ ૭૫ સંન્યાસ-વૈરાગ્ય એ જેને મન ભિન્ન ભિન્ન તરંગ સંકેલવાને ફાળકો છે, કાજળની કોટડીમાં પેસીને શ્વેતમુખે પાછા ફરવાનું જીવંત કૌશલ્ય છેઃ અગ્નિની ભડભડતી ભદ્દામાં જે વાસનાની આહુતિઓ આપે છે, ને “અલખની શોધ માટે પિતાના પ્રત્યેક આમ પુદગળને અલખ બનાવે છે તે આદર્શ સાધુ ?
સન્યાસને અંચળો ઓઢી જે મનથી–અંતરથી સંન્યાસી બને વેશ કે શિરમૂંડનની ક્રિયાજ બસ નથી, પણ અલખ હાથ કરવાને જે આખા જીવન પ્રવાહ-વિકારાએ અલખ
થઈ જાય. દુનિયાનાં વિખવાદથી પિતાને ઉપાય, પિતાના ચિત્તને આંતરભિમુખ બનાવે ! કફની કે ભેખ જેનાં જીવનથી જૂદાં નથી ?
