________________
અભિનવ ઉપદેશ પ્રાસાદ-૪
માત્ર જ્ઞાન-દન મહત્ત્વના નથી તે સાથે આચરણ–ચારિત્ર મહત્વનું છે તી કર પરમાત્માએ પેાતે આચરણા કરી છે. નિલજ્ઞાન મેળવ્યું છે પછી પ્રકાશ્યું છે.
તેથી કરીને જ અરિહ‘તને પ્રથમ નમસ્કાર કર્યા છે. અન્યથા આદિની અપેક્ષાએ નમો રસમસ જ ન કહ્યું હોત ?
પણ અહીં મહત્ત્વ અરિહંતપણાનું છે. અરિહંત કેન્દ્ર સ્થાને છે. બાકીના આઠ પદે તેની આસપાસ ગાઠવાયાં છે. અરિહંત વિશે સિદ્ધ સૂરિ પાક સાહુ ચિહુ દિસિ સાહેજી દન નાણુ ચરણુ તવ વિદેિશે એ નવપદ મન મેાહેજી
એ નવપદની આરાધનાના પસાથે સુખ સમૃદ્ધિ પામેલી મયણાના ઉત્તર રાજાને ન ગમ્યા. પણ સુરસુંદરીના ઉત્તરથી ખુશ થયેલા પ્રજાપાલ રાજાએ જોયુ` કે દિમતારી રાજાના પુત્ર અરિદમનને આવેલા જોઈને તેના પરત્વે આકર્ષાયેલી સુરસુંદરી લજ્જા છોડી વાર વાર તેને નીરખી રહી હતી.
પ્રજાપાલ રાજાએ તે જોઈ ને પૂછ્યું, “હે વત્સે ! તને કેવા પતિ ગમે ?” સુરસુંદરી એલી કે પિતાની કૃપાથી જે માંગીએ તે મળવાનુ જ છે.
તેના પ્રશ'સાયુક્ત વચનાથી ખુશ થયેલા રાજાએ અવસરે અશ્વિમન સાથે તેના લગ્ન કરાવી આપ્યા. સ્નેહપૂર્વક મયા સુંદરીને પણ પૂછ્યું કે તને કેવા પતિ હું કરી આપું ?
લજ્જાળું મયણા સુંદરીને મૌન જાણી ફરી ફી એજ પ્રશ્ન રાજાએ પૂછતાં તે એટલી કે આપ જ વિવેકી છે, હે પિતાજી મને આ પ્રશ્ન કેમ પૂછે છે ?” માતા પિતા કે મારી ઈચ્છા તા નિમિત્ત માત્ર છે. ખરેખર તા કમ સચાગે-પૂર્વ ભવે બધાયેલ સંબધ મુજબ જ જીવના એકમેક સાથે સબંધ થાય છે.
આવા પ્રકારની તાત્વિક વાણીથી કાપેક્ષ પ્રજાપાલ રાજાને છેવટે મયણા સુંદરીએ કહ્યુ−તા હૈ પિતાજી! આપને ગમે તે મારા ભર્તાર થાઓ. મારુ જેવુ. પુન્ય હશે તેવુ ભાવિ થઈ રહેશે.
