________________
અરિહ’ત પદ્મ
धणुजुव्वण सुत्रियह, पुण रोगरहिओ नियदेह मणुवल्लह मेलावडु, पुन्निहिं लब्भइ एहु
ધન, ચૌવન, રાગ રહિત નિજ દેહ, મનને પ્રિય પુરૂષ સાથે ના મેળ વગેરે વસ્તુ પુણ્યથી પ્રાપ્ત થાય છે. રાજા તેના ઉત્તરથી ખુશખુશ થઈ ગયા. ત્યારબાદ રાજાની આજ્ઞાથી મયણાસુ દરીએ સમસ્યા પૂતિ કરતાં કહ્યું –
૫
विय विवेय पसन्न मणु, सिलसुनिम्मलदे हु परमपह मेलवड, पुन्निहिं लभइ एहु
વિનય, વિવેક, બ્રહ્માથી ઉજ્જવળ અનેલ શરીર, પરમેષ્કૃષ્ટ મે ક્ષમાગ સાથે મેળ આ બધુ... પુન્યથી પ્રાપ્ત થાય છે.
આ ઉત્તરથી અધ્યાપક અને રૂપસુંદરી ાણી ખુશ થયા પણ રાજા અને પ્રજાજન ખુશ ન થયા કેમકે
તત્ત્વના ઉપદેશ મિથ્યા દષ્ટિ લાકાને આનંદ આપતે! નથી. પણ આપણે શ્રીપાલ રિત્રમાં વાર્તા કે કથા નહીં પકડતાં તત્વ જ ગ્રહણ કરવાનું
જગત્માં તત્વ ત્રણ છે. દેવ-ગુરુ-ધ
દેવ તત્વમાં એ ભેદ કહ્યાં અહિત અને સિદ્ધ.
ઉપદેશદિ પ્રવૃત્તિ શરીરધારીથી થાય માટે અહિ તને લીધાં અને નિરંજન-નિરાકાર સ્વરૂપી, શરીર વિનાના દેવ તે સિદ્ધ
૦ પ્રશ્ન :-સિદ્ધો ! આઠ કર્મના ક્ષ કરેલા છે. અહિ ત કરતાં વિશેષ ગુણવાળા છે તો પ્રથમ નમો સિદ્ધાણુ કેમ ન મુકચુ` ?
અહિતપણાથી સિંહની ઉત્પત્તિ છે. સિદ્ધિ ગતિના માર્ગ દર્શાવનાર પણ અúિંત જ છે અને સિદ્ધોની પ્રામાણિકતા પણ એળખાવનારા અરિહત જ છે માટે કહ્યું પહેલે પદ જપીએ રહત
૭
તીર્થાંના નાથ અરિહંત છે, પ્રથમ નિષ્પરિગ્રહી પણ અરિહંત છે. પુન શ્ન :-અરિહંતપણા કરતાં પહેલાં પણ સમ્યકત્વ હતુંજ્ઞાન દર્શન હતુ. તેા પછી આદિ સ્થિતિની અપેક્ષાએ નનો યંગસ વગેરે જ પ્રથમ મુકવા હતાને ?
