Aatmsakshatkar

Author(s): Dada Bhagwan
Publisher: Dada Bhagwan Aradhana Trust

Page 64

ଥରେ ବୁଝିଗଲେ ବୁଦ୍ଧିକୁ ମାନିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ । ଯାହା ହେଲା ତାହା । ନ୍ୟାୟ । କୋର୍ଟର ନ୍ୟାୟରେ ଭୁଲ୍-ଭଟକା ହୋଇପାରେ, ଓଲଟା-ପାଲଟା ହୋଇପାରେ କିନ୍ତୁ ଏହି ନ୍ୟାୟରେ କୌଣସି ଫରକ୍ ପଡ଼େ ନାହିଁ ।
ନ୍ୟାୟ ଖୋଜୁ ଖୋଜୁ ତ କ୍ଲାନ୍ତ ହୋଇଗଲଣି । ମନୁଷ୍ୟ ମନେ ମନେ ଭାବେ ମୁଁ ଏହାର କଣ ବିଗାଡ଼ି ଥୁଲି ଯେ ସିଏ ମୋର ବିଗାଡୁଛି । ନ୍ୟାୟ ଖୋଜିବାକୁ ଗଲେ ହିଁ ଏହିପରି କଥା ମନକୁ ଆସିବ, ଏଣୁ ନ୍ୟାୟ ଖୋଜ ନାହିଁ । ନ୍ୟାୟ ଖୋଜିବାକୁ ଯାଇ ତ ଏମାନଙ୍କୁ ସବୁ ମାଡ଼ ପଡ଼ିଛି, ଏଣୁ ନ୍ୟାୟ ଖୋଜନାହିଁ । ନ୍ୟାୟ ଖୋଜିବାରୁ ହିଁ ଏମାନେ ମାଡ଼ ଖାଇ ଖାଇ ଚିହ୍ନ ହୋଇଯାଇଛି, ତଥାପି ଶେଷରେ କିଛି ବି ପରିବର୍ତ୍ତନ ନାହିଁ । ଶେଷରେ ଯାହା ଆସିବାର ଥାଏ ଆସିଯାଏ । ତା’ହେଲେ ଆଗରୁ କାହିଁକି ନ ବୁଝିବ ? ଏହାତ କେବଳ ଅହଂକାରର ଦଖଲ ଅଟେ ।
। ବିକଳ୍ପର ଅନ୍ତ, ଏହାହିଁ ମୋକ୍ଷ ମାର୍ଗ
ବୁଦ୍ଧି ଯେତେବେଳେ ମଧ୍ୟ ବିକଳ୍ପ ଦେଖାଏ, ସେତେବେଳେ କହିଦିଅ, ଯାହା ହେଲା ତାହା ନ୍ୟାୟ । ବୁଦ୍ଧି ନ୍ୟାୟ ଖୋଜେ ଯେ ଇଏ
ମୋଠାରୁ ଛୋଟ ଆଉ ମୋର ମର୍ଯ୍ୟାଦା ରଖୁ ନାହିଁ । ସିଏ ମର୍ଯ୍ୟାଦା ରଖୁଲେ ନ୍ୟାୟ ଓ ନରଖୁଲେ ମଧ୍ୟ ନ୍ୟାୟ । ବୁଦ୍ଧି ଯେତେ ନିର୍ବିବାଦ ହେବ, ତୁମେ ସେତେ ନିର୍ବିକଳ୍ପ ହୋଇଯିବ। । ନ୍ୟାୟ ଖୋଜିବାକୁ ଗଲେ ବିକଳ୍ପ ବଢ଼ିଯିବ ଏବଂ ପ୍ରାକୃତିକ ନ୍ୟାୟ ବିକଳ୍ପଗୁଡ଼ିକୁ ନିର୍ବିକଳ୍ପ କରିଦିଏ । ଯାହା ହୋଇଯାଇଛି, ତାହାହିଁ ନ୍ୟାୟ ଅଟେ । ଏହା ବ୍ୟତୀତ ପାଞ୍ଚଜଣଙ୍କ ପଞ୍ଚାୟତ ଯାହା କହେ ତାହା ମଧ୍ୟ ତା’ର ବିରୁଦ୍ଧରେ ଚାଲିଯାଏ, ସେତେବେଳେ ସିଏ ସେହି ନ୍ୟାୟକୁ ମଧ୍ୟ ମାନେ ନାହିଁ, କାହାରି କଥା ଶୁଣେ ନାହିଁ । ଏଣୁ ପୁଣି ବିକଳ୍ପ ବଢ଼ିଯାଏ ।
୫୯