________________
જંબૂદ્વીપમાં રહેલા મનુષ્યનું શરીર સાડા ત્રણ હાથ કે ચાર હાથનું, પૂર્વવિદેહ વાસીનું ૭-૮ હાથ, ગોદાનીય દ્વીપવાસીઓનું ૧૪૧૬ હાથ, ઉત્તર ગુરુના મનુષ્યોનું શરીર ૨૮-૩૨ હાથ ઊંચું હોય છે.
કામધાતુ વાસી દેવોમાં ચાતુર્માહારાજિક દેવોનું શરીર ", કોશનું, ત્રાયઅિંશોનું , કોશનું, યામોનું , કોશોનું, તૃષિતોનું ૧ કોશનું નિર્માણ રતિ દેવોનું ૧', કોશનું અને પર નિર્મિતવશવર્તી દેવીનું શરીર ૧/, કોશ ઊંચું છે, આગળ બ્રહ્મ પુરોહિત મહાબ્રહ્મ, પરિતાભ, અપ્રભાણાભ, આભસ્વર, પરિત્તશુભ, અપ્રમાણશુભ અને શુભ મુન્સી દેવાનું શરીર અનુક્રમે ૧, ૧, ૨, ૪, ૮, ૧૬, ૩૨ અને ૬૪ યોજનાનું ઊંચું અને અનબ્રુદેવોનું શરીર ૧૨૫ યોજન ઊંચું છે, તેનાથી આગળ પુણ્ય પ્રસવ વગેરે દેવોનું શરીર ઉત્તરોત્તર બમણી ઊંચાઈનું છે. (અ.કો. ૭૫-૭૭)
(“જૈન દષ્ટિએ મધ્યલોક” ગ્રંથમાંથી સાભાર ઉદ્ધત)
કુરાનેશરીફ ઈસ્લામ ધર્મગ્રંથ “કુરાનેશરીફ”માં આ વિષયને લગતી એવી જ માન્યતાઓ જોઈએ.
વફશન સૌ તન નો મુસતાિ તો ' એટલે કે સૂરજ એક નિશ્ચિત માર્ગ પર ચાલે છે.
सुरे यामीन पारा २२ स्कू पहला आयत ६७ “વર્તમરા ના તો મના નેતાદ્રિત્તા માવંશન ૩રનુતી વીમા” એટલે કે અને ચંદ્રમા પણ પોતાની મંજીલનો નિશ્ચિત રાહી છે; તે એટલે સુધી કે ઘટતા ઘટતા ખજૂરની જૂની ડાળી (પાતળી)ની માફક તે બની જાય છે. - એ જ આયાત ૩૮
"लश्शफ सौ यम बग्गोलहा ऊन तहरे कल कसरा बज्गललयवो भाले कुडा न होरी व कुल्लुन की हिलनी यस बदूना"
એટલે કે નથી સૂરજથી બની શકતું કે તે ચાંદને જઈને પકડે અને સૂરજ પણ દિવસની પહેલાં આવી શકતો નથી. દરેક પોતાના નિયત માર્ગ પર વિચરે છે. - એજ આયત ૩૯
અશમ સો વન મરો વૈ રહૃક્ષવીન ” એટલે કે સુરજ ચંદ્ર એક સાથે નિશ્ચિતપણે વિચરે છે.
सूरे रहमान पारा २७ आयत ८२८
“વર્તમ ૮ નાતિ નૈ વો સને ” એટલે કે આસમાન જ નમ નિસ બુર્જ હૈ અર્થાત વર્ગો સે મુર દુવા જિ વર ૩ના રી મંબિત હૈ jજ્ઞ કરવ મેં મહત્નો તે हैं । तारोंकी मंजिलका नाम बुर्ज इसलिए रखा कि वह मानो उनके घर है। - सूरे बुर्ज पारा ३०
"इन्नल लाहा धुमसेकु रसमा बाते वल अरदा अन तजुला।
दलाऊन जलाता इन कहु सक दोमा मिन अह दिम मिमबादेही।" એટલે કે ખુદા જ આકાશ અને જમીનને સ્થિર રાખી શકે છે કે જેથી ગબડી ન પડે. અગર જો ગબડી પડે તો ખુદાના સિવાય કોઈ એવું નથી કે જે એને થંભાવી શકે. - સૂરે ઋાતિર પાર રર માયત ૪૨
જુઓ પુસ્તક બાઈબલ “માત્થી”, ૨-૯ તારો (સિતારો) ઇસુના જન્મસ્થાને ગયો. (આ માન્યતા ખગોળવિદ્યાથી અલગ જઈ પડે છે.) “સભાશિક્ષક” ૧-૪ પેટી જાય છે ને પેટી આવે છે, પણ પૃથ્વી કાયમ છે. સૂર્ય આથમે છે ને ઉગે છે. “ગીત ૧૦-૫” તેણે અચલ પૃથ્વીનો પાયો નાંખ્યો. “ગીત ૧૦૯,૯૦” પૃથ્વી સ્થિર છે. “અહો સુયા ૧૦, ૧૨, ૧૪”માં સૂર્યને સ્થિર રહેવાનું ફરમાન છે. (ચાલતા સૂર્યને સ્થિર થવા હુકમ કરે છે.)
Jain Education International ૪૦
For Personal & Private Use Only
આપણી સાચી ભૂગોળ
