Book Title: Aagam Manjusha 26 Painnagsuttam Mool 03 Mahapachakhan
Author(s): Anandsagarsuri, Sagaranandsuri
Publisher: Deepratnasagar

View full book text
Previous | Next

Page 5
________________ इमो जीवो सको तप्पेउं गंधमलेहिं ॥ ८॥ अवियद्यो(अवितत्तो)ऽयं जीवो अईयकालम्मि आगमिस्साए । सहाण य रूवाण य गंधाण रसाण फासाणं ॥९॥ कप्पतस्संभवेसुं देवुत्तरकुरुवंसप्पसएसु। उपचाएण य तित्तो न य नरविजाहस्सुरेसुं ॥६०॥ खइएण व पीएण व न य एसो ताइओ हवइ अप्पा। जह दुग्गई न वचाइ तो नूर्ण ताइओ होइ ॥१॥ देविंदचकवहितणाई रजाई उत्तमा भागा। पत्ता अर्णतसुत्ता न यह तित्ति गओताह॥२॥खारदर्गच्छरसमसाऊसुमहादहासुबहुसावि। उववण्णा ण यतण्हा छिनामे सीयलजलेणं॥३॥ तिविहेण य सुहमउलं तम्हा कामरइविसयमुक्खाणं । बहुसो सुहमणुभ्यं न य सुहतण्डा परिच्छिपणा ॥४॥ जा काइ पत्थणाओ कया मए रागदोसवसयेणापडिबंधेण बद्दविड़ा तं निंदे तंच गरिहामि ॥५॥ हतूण मोहजालं छित्तूण य अट्ठकम्मसंकलियं । जम्मणमरणऽरहट्ट मित्तूण भवा विमुचिहिसि ॥६॥ पंच य महब्बयाई तिविहंतिविहेण चारहेऊण । मणवयणकायगुत्तो सजो मरणं पडिच्छिज्जा ॥७॥ कोहं माणं माया लोहं पिजं तहेब दोर्स चा चइऊण अप्पमत्तो रक्खामि महबए पंच॥८॥ कलह अम्भक्खाणं पेसुण्णंपि य परस्स परिवार्य। परिवजंतो गुत्तो रक्खामि ॥९॥ पंचिंदियसंवरणं पंचेच निमिऊण कामगुणे। अचासायणभीओ रक्खामि०॥ ७० ॥ किण्हानीलाकाऊलेसा-माणाई अहरुदाई। परिवर्जतो गुत्तो. ॥१॥ तेऊपम्हासुका लेसा झाणाई धम्मसुकाई। उवसंपन्नो जुत्तो ॥२॥ मणसा मणसच्चविऊ वायासच्चेण करणसच्चेण। तिविहेणवि सबविऊ रक्खामि० ॥३॥ सत्तभयविप्पमुक्को चत्तारि निरंभिऊण य कसाए। अट्ठमयवाणजढो रक्खामि ॥४॥ गुत्तीओ समिई भावणाउ नाणं च दंसणं चेव । उपसंपनो जुत्तो० ॥५॥ एवं तिदंडविरओ तिकरणसुदो तिसञ्जनिस्साडो। तिविहेण अप्पमत्तो रक्खामि ॥ ६॥ संग परिजाणामि सालं विविहेण उद्धरेऊणं । गुत्तीओ समिईओ मझ ताणं च सरणं च ॥७॥जह खुहियं चकवाले पोयं रयणभरियं समुदं मि। निजामगा धरिती कयकरणा बुदिसंपण्णा ॥८॥ तवपोयं गुणभरियं परीसहुम्मीहिं खुहिउमारदं । तह आराहिति विऊ उवएसवलंवगा धीरा ॥९॥ जइ ताव ते सुपुरिसा आयारोवियभरा निरवयक्खा । पदभारकंदरगया साहंती अप्पणो अर्दु ॥८०॥ जइ ताव ते सुपरिसा गिरिकंदरकडगविसमदुग्गेसु।चिइधणियपदकच्छा साहिंती अप्पणो अटुं॥१॥ किं पुण अणगारसहायगेण अण्णुण्णसंगहबलेणं। परलोए णहि सको साहेउं अप्पणो अहूँ ? ॥२॥ जिणवयणमप्पमेयं महुरं कण्णाहुई सुर्णतेणं । सको हु साहुमज्झे साहेउँ अप्पणो अर्द्ध ॥३॥धीरपुरिसपण्णत्तं सप्पुरिसनिसेवियं परमपोरं। धन्ना सिलायलगया साहिती अप्पणो अई ॥४॥ बाहिति ईदियाई पुष्यमकारियपहण्णचारीण। अकयपरिकम्मकीचा मरणे सुहसंX गता(प० पायाम ॥५॥ पुख्यमकारियजोगो समाहिकामो य मरणकालंमि। न भवइ परीसहसहो विसयसहसमुहमओ अप्पा ॥६॥ पुखि कारियजोगो समाहिकामो यमरणकालंमि। स भवइ परीसहसहो विसयमहनिवारिओ अप्पा ॥ आपुरि कारियजोगो अनियाणो ईहिऊण मइपुवं । ताहे मलियकसाओ सज्जो मरणं पडिच्छिज्जा ॥८॥ पावीण पावाणं कम्माण अप्पणो सकम्माण। सका पलाइउं जे तवेण सम्म पउत्तेणं ॥९॥ इकं पंडियमरणं पडिवज्जिय सुपुरिसो असंभंतो। खिप्पं सो मरणाणं काही अंतं अणंताणं ॥९०॥ किं तं पंडियमरण ? काणि व आर्लवणाणि भणियाणि ?। एयाई नाऊणं किं आयरिया पसंसंति? ॥१॥ अणसणपाओवगमं आलंबणझाणभावणाओ अ। एयाई नाऊणं पंढियमरणं पसंसति ॥२॥ इंदियमुहसाउलओ घोरपरीसहपराइयपरजझो। अकयपरिकम्मकीचो मुज्झइ आराहणाकाले ॥३॥ लज्जाइ गारवेण य बहुसुयमएण वावि दुचरियं। जे न कहंति गुरुणं न हु ते आराहगा हुँति ॥४॥ मुज्झइ दुकरकारी जाणइ मम्गति पावए कित्ति। अणिगृहितो जिंदइ तम्हा आराहणा सेया ॥५॥ नवि कारणं तणमओ संथारो नवि य फासुया भूमी। अप्पा खलु संथारो होइ चिसुद्धं मणो जस्स ॥६॥ जिणवयणअणुगया मे होउ सहा झाणजोगमाडीणा। जह तंमि देसकाले अमूढसनो चयइ देहं ॥७॥ जाहे होइ पमत्तो जिणवयणरहिओ अणाउत्तो। ताहे इंदियचोरा करिति तवसंजमविस्वं ॥८॥ जिणवयणमणुगयमई जं वेलं होइ संवरपविट्ठो। अम्गीव वाउसहिओ समूलडाल डहइ कम्मं ॥९॥जह डहइबाउसहिओ अम्गी रुक्खें. विहरियवणखंडे। तह पुरिसकारसहिओ नाणी कम्मं वयं णेई ॥१०॥ जं अन्नाणी कम्मं खवेइ बहुआहिं वासकोडीहिं । तं नाणी तिहिं गुत्तो खवेइ ऊसासमित्तेणं ॥१॥न हु मरगंमि उवणे सक्को चारसविहो सुयक्वंधो । सब्यो अणुचिंतेउं धणियपि समत्यचित्तेणं ॥२॥ इकमिबि जंमि पए संवेगं कुणइ वीयरायमए। सो तेण मोहजालं छिंदइ अज्झप्पओगेणं ॥३॥ इमिविका तस्स होइ नाणं जेण विरागत्तणमवेद ॥४॥इकमिविलापबइ नरो अभिक्खं तं मरणं तेण मरियपं ॥५॥ जेण विरागो जायइ तं तं समायरेण कायचं । मुबह हु संवेगी अणंतओ होअसंवेगी॥ ६॥ धम्मं जिणपन्नत्तं सम्ममिणं सहहामि विविहेणं । तसथावरभूअहियं पंथ निशाणनगरस्स ॥ ७॥ समणो मित्तिय पढम बीयं सवत्थ संजओ मित्ति। सवं च बोसिरामि जिणेहिं जं जं च पडिकुटुं ॥ ८॥ उपही सरीरगं चेव, आहारं च चउविहं । मणसावयकाएणं, बोसिरामित्ति भावओ ॥९॥ मणसा अचिंतणिजं सर्व भासाइ अभासणिज च। काएण अकरणिज सर्च तिविहेण पोसिरे ॥११०॥ अस्संजमत्तोगसणं (प्र० अस्संजमे चिरमणं) उवही विवेगकरणं उक्समो (य)। अप्पडिस्वजोगविरओ खंती मुत्ती विवेगो य॥१॥ एवं पचक्लाणं आउरजण आवईसु भावेण। अण्णयरं पडिवण्णो जंपतो पावइ समाहिं ॥२॥ एवंसि निमित्तंमी पचक्खाऊण जइ करे कालं। तो पचखाइयव्वं (२२८) ९१२ महाप्रत्याख्यान, आहा-26-११२ मुनि दीपरत्नसागर

Loading...

Page Navigation
1 ... 3 4 5 6