________________ षष्ठः प्रबं. धध्यात्म सारः सटीकः // 1 // न हीति-हि यस्मान्निश्चयेन वा। आयसस्य लोहंधांतुमयस्य / बन्धस्य निगमादिरूपबन्धनस्य / च पुनः / तपनीयमयस्य स्वर्णमयपादकरशृंखलाकंकणादिरूपालङ्कारस्य / पारतंत्र्याविशेषेण पराधीनत्वस्यान्यूनाधिक्येन / कश्चन कोऽपि। फलजेदो नास्ति, उजयत्र बन्धनत्वेन तुट्यत्वादित्यर्थः॥६१॥ उक्तबन्धनोदाहरणं फलेन स्पष्टयतिफलान्यां सुखफुःखान्यां न नेदः पुण्यपापयोः। कुःखान्न जियते दन्त यतः पुण्यफलं सुखम्॥६॥ फलान्यामिति-सुखपुःखान्यां सुखं सातखणं शर्म, पुःख कष्टं, तद्रूपान्यां / फलान्यां तयोः साध्यकार्याच्यां / पुण्यपापयोः शुनाशुनकर्मरूपयोः। दो जिन्नत्वं / नैवास्ति / कुतः यतो यस्माघेतोः / हन्तेति कोमलामंत्रणे / हे जव्य / पुण्यफलं शुजकर्मणां फलं कार्य / सुखं मनोविनोदादिजनकं वर्तते / तदुःखात् शोकादिरूपात् / नैव निद्यते जिन्नत्वं न खजते, वक्ष्यमाणस्वरूपत्वादित्यर्थः // 6 // सर्वपुण्यफलं दुःखं कर्मोदयकृतत्वतः / तत्र फुःखप्रतीकारे विमुढानां सुखत्वधीः // 63 // सर्वेति-सर्वपुण्यफलं सर्व समग्रं निर्विशेषमित्यर्थः / पुण्यस्य सुकृतराशेः फलं कार्य / दुःखमशर्म नवति / कुतः? कर्मोदयकृतत्वतः कर्मणामुदयः स्वस्थितिपरिपाकतः फलानिमुखता तेन कृतः संपादितस्तन्नावस्तत्त्वं तस्मात् कर्मसंपाचनावत्वात् , कर्मणां जन्मादिहेतुत्वेन दुःखस्वनावत्वात् / यतमाचाराङ्गे पञ्चसूत्र्यां च-'मुस्करूवे सुरकफखे मुकाणु // 1 //
