________________ पापाकरणमात्राफि न मौनं विचिकित्सया / अनन्यपरमात् साम्याज्ज्ञानयोगी जवेन्मुनिः // 36 // ___पापेति-हि यस्मात् / पापाकरणमात्रात् पापस्याशुनक्रियाया अकरणं न समाचरणं तन्मात्र एवं यत्नस्तस्मात् / मौनं मुनित्वं / न नवति / कुतः विचिकित्सया धर्मे स्वपरविवेचने चानिवृत्तसंशयत्वात् फलसन्देहो विचि / कत्सा तया न जवतीति तर्हि मुनिः कथं जवेत् / अनन्यपरमात् अनन्यमसदृशमत्यन्तं यत्परममुत्कृष्टं तस्मात् / साम्यात्समताजावात् | एव / ज्ञानयोगी प्रोक्तरूपो मुनिः साधु वेदित्यर्थः // 36 // विषयेषु न रागी वा वेषी वा मौनमश्नुते / समं रूपं विदस्तेषु ज्ञानयोगी न लिप्यते // 37 // | विषयेष्विति-ज्ञानयोगी यो ज्ञानेनात्मरतिरूपेण योगी मुक्तिव्यापारवान् / विषयेषु शब्दादिषु / रागी रागवान् / वाऽयवा / षी देषवान् इष्टानिष्टेषु क्रमेण / नैव स्यात् / एवंविधो मुनिः / मौनं मुनित्वं / अश्नुते प्रामोति न तु पूर्वोक्तपापाकरणमात्रतावान् / तेषु प्रत्येक शब्दादिषु समं तुभ्यं इष्टानिष्टत्वन्नेदपरिहारेण रूपं पुजलात्मकत्वमेकाकारं / विदन् जानानः सन् / न लिप्यते पापकर्मणा न बध्यते इत्यर्थः॥३७॥ सतत्त्वचिन्तया यस्यानिसमन्वागता श्मे / अात्मवान् ज्ञानवान् वेदधर्मब्रह्ममयो हि सः॥३०॥ / सतत्त्वेति-यस्य प्रधानपुंसः / श्मे शब्दादिविषयाः। सतत्त्वचिन्तया सतत्त्वा पारमार्थिकछुःखदत्वादिस्वरूपसहिता|8| यथार्थस्वरूपविषया चिन्ता विचारणा तया। अजिसमन्वागताः स्वोपनोगे प्राप्ता वशीजूता जवन्ति / हि निश्चयेन / स योग।। श्रात्मवान् श्रआत्मा यस्य वशेऽस्ति स श्रात्मवान् / ज्ञानमस्यास्तीति ज्ञानवान् / वेदधमेब्रह्ममयो मयशब्द: अ.२६
