________________ श्री कल्पमुकावल्यां त्रिशला मनोगत खेदः // 134 // पाप्ते वसन्तमासे, ऋधि पामोति सकलवनराजी, यन्न करीरे पत्रं, तर्हि किं दोषो वसन्तस्य // 2 // उत्तुङ्गः सरलतरु, बहुलफलभारेण नतसर्वाङ्गः, कुब्जः फलं न प्राप्नोति, तर्हि किं दोषस्तरुवरस्य // 3 // यदि च वाञ्छितमत्र न वाऽऽप्यते, नहि च दृषणमा' ममकर्मणः // अहनि घूकखगो यदि नेक्षते, नहि तु तत्र रवेरिह दोषता // 25 // अथ च मे मरणं शरणं ध्रुवम्, विफलमेव ततो मम जीवनम् / / ___ इति निशम्य सखीगणकादयो, रुरुदु रेव शुचा विफलोदयाः // 26 // विगतकारणवैरिविरिश्चिना, किमिह हर्षपथे विपरीतता // क्व च ययुः किल ताः कुलमातरः, कथमुदासपथस्थितिमादधुः // 27 // विदधते विधुरे समये तथा, कुलमहापुरुषाः शिवहेतवे // विविधशान्तिमयानि विधानतः, मुकृतकायततीनि विचारिणः // 28 // विविध दैवविदः परिपृच्छयते, ह्यपि च नाटककेलिनिवारणम् / / अपि च ताररवो जनतोदितः, प्रबलशोकतया हि निवार्यते // 29 // 1 आ इति कष्टे ते दूषणं न 2 ज्योतिष्काः // 134 //
