________________ स्कन्धे अजगरेण ग्रस्ता दमयन्ती। सर्गः४ // 107 // l a III-IIINISTEP तत्तुण्डकहरक्रोडादुपग्रहगरीयसः। न लेभे निर्गम तन्वी पवाद् गजवधूरिख ती लालावलिप्साङ्गी सा तजठरकोटरे / साक्षादिवाप्रतिष्ठाने पतितं स्वमचिन्तयत् तस्मिन् पूर इवाकण्ठं पिदधाने वपुर्दूतम् / प्रकाशमभवत् तस्या वक्त्रमेव हि केवलम् ततः कण्ठगतप्राणा सा मत्वा मृत्युमागतम् / धर्मः शरणमित्युच्चैराचक्रन्द पुनः पुनः शिशुभारवशप्राप्तहंसीरसितपेशलम् / कश्चिद् वनचरस्तस्याः शुश्राव करुणध्वनिम् फिमेतदिति साश्चर्य स पुमान् यावदाययौ / तावचजगरग्रस्तां मुखशेषां ददर्श ताम् स द्राक् परशुना तस्य पुच्छं चिच्छेद मर्मवित् / यतः पुच्छबलापेक्षं तस्य जातेः पलायनम् कुशूल इव मांसस्य विवृतद्वारतां गतः / ततो विमेत्तुमारेमे किराततरुणेन सः अन्तःशोण बहिः श्याम पालालमिव पावकम् / स तं विदारयन् प्राप समग्रामपि भीमजाम् तामक्षतां समाकृष्य प्रयत्नेन गरीयसा / हस्तावलम्बनं दत्त्वा निनाय नगनिम्नगाम् स व्याधस्तद्वसालिप्तं तप्तं तज्जठराग्निना / वपुर्निर्वासयामास तदीयं सलिलोमिभिः सोऽपि तां दृक्पथे कुर्वन् व्याधस्तद्वत्तिचिन्तया / आसन्न एव सर्वत्र भ्रान्त्वा सत्वरमाययौ अक्षौद्रपिण्ड-खर्जूर-प्रियाल-कदलीफलैः / चिश्चा-पनस-नारा-धव-धात्रीफलैरपि बीजैः कुमुदपत्राणां तथा बिसकसेरुकैः / अन्यैरपि महाखाद्येबहुभिनिर्भर भृतान् // 9 // // 10 // // 11 // // 12 // // 13 // // 14 // // 15 // DISEII AIII III AIISSINIII // 17 // // 18 // // 19 // // 107 // Bil
