________________ श्रीआवश्यक नियुक्तिभाष्यश्रीहारि० वृत्तियुतम् भाग-३ मध्ययनम् वन्दना, // 937 // यथा 2 शुद्ध्यति सलिलं काचकफलसंयोगात् तथा तथा रूपाणि तद्गतानि पश्यति द्रष्टा, इय एवं यथा यथा यथा तत्त्वरुचिः।। 3. तृतीयसम्यक्त्वलक्षणा, संजायत इति क्रिया, तथा तथा तत्त्वागमः तत्त्वपरिच्छेदो भवतीति, एवमुपकारकं सम्यक्त्वं ज्ञानस्येति गाथार्थः॥ 1155 // स्यादेतत्- निश्चयतः कार्यकारणभाव एवोपकार्योपकारकभावः, स चासम्भवी युगपद्भाविनोरिति, नियुक्तिः अत्रोच्यते |1156 नि०- कारणकजविभागो दीवपगासाण जुगवजम्मेवि। जुगवुप्पन्नंपितहा हेऊ नाणस्स सम्मत्तं / / 1156 // दर्शन तीर्थवादः यथेह कारणकार्यविभागो दीपप्रकाशयोः युगपज्जन्मन्यपि युगपदुत्पादेऽपीत्यर्थः, युगपदुत्पन्नमपि तथा हेतुः कारणं ज्ञानस्य | चारित्रपुष्टिः। सम्यक्त्वम्, यस्मादेवं तस्मात्सकलगुणमूलत्वाद्दर्शनस्य दर्शनिन एव कृतिकर्म कार्यम्, आत्मनाऽपि तत्रैव यत्नः कार्यः, सकलगुणमूलत्वादेवेति, उक्तं च- द्वारं मूलं प्रतिष्ठानमाधारो भाजनं निधिः। धर्महेतोर्द्विषट्कस्य, सम्यग्दर्शनमिष्यते॥१॥ अयं गाथाभिप्रायार्थः / / 1156 // इत्थं नोदकेनोक्ते सत्याहाचार्यः नाणस्स जइवि हेऊ सविसयनिययंतहाविसम्मत्तं / तम्हा फलसंपत्ती न जुज्जए नाणपक्खे व॥१॥ (प्र०) जह तिक्खरुईवि नरो गंतुंदेसंतरं नयविहूणो। पावेइन तं देसं नयजुत्तो चेव पाउणइ / / 2 / / (प्र०) इय नाणचरणहीणो सम्मद्दिट्ठीवि मुक्खदेसं तु / पाउणइ नेय नाणाइसंजुओ चेव पाउणइ // 3 // (प्र०) इदमन्यकर्तृकं गाथात्रयं सोपयोगमितिकृत्वा व्याख्यायते, ज्ञानस्य यद्यपि हेतुः कारणं सम्यक्त्वमिति योगः, अपिशब्दोऽभ्युपगमवादसंसूचकः, अभ्युपगम्यापि ब्रूमः, तत्त्वतस्तु कारणमेव न भवति, उभयोरपि विशिष्टक्षयोपशमकार्यत्वात्, स्वविषयनियतमितिकृत्वा, स्वविषयश्चास्य तत्त्वेषुरुचिरेव, तथाऽपि तस्मात् सम्यक्त्वात् फलसंपत्तीण जुज्जए फलसम्प्राप्तिर्न // 7 //
