________________ श्रीयुगादिजिनेशस्य प्रासादैमंडिते खलु // सदयवत्सराजेन साकं तीर्थे सुशोभनः // 515 // Kलीलावत्याः स्वपुत्र्या वै चके परिणयोत्सवः // करमोचनकाले च बहुकनककोटयः // 516 // - राजाऽमन्यत पश्चाच्च चिंतयामास वत्सकः // अत्रैव मुदा मे पार्श्वे प्रातर्गिणपुंजकाः॥ 517 // धनस्य मार्गणार्थं च ह्यागमिष्यन्ति निश्चयम् // करगतकनकालादास्येहं खलु किं पुनः॥ 518 // तेभ्योऽहं पूर्वकीर्तस्तु नूनं म्लानि भविष्यति // अन्यायेनार्जयित्वा यद्दीयते श्रेयसे न तत् // 519 // - दत्तः खल्पोऽपि भद्राय यस्यार्थो न्यायसंचितः // अन्यायाच्च पुनर्दत्तः पुष्कलोऽपि कलोज्झितः॥५२०॥ तृणं लघु तृणात्तूलस्तूलादीप च याचकः // याश्चाभंगस्य कर्ता च ततोऽप्युल्लाघलाघवः // 521 // याचमान जनमानस वृत्तेः पूरणाय बत जन्म न यस्य॥ तेन भूमिरतिभारवयं नद्रुमैर्नगिरिभिर्नसमुद्रैः / ततो व्याकुलचितेन कुमारेण निशिस्मृता // हरसिद्धिश्च सागत्य प्रोचे मा कुरु वत्स हे // 523 // चिंतां च ते प्रभातेऽहं दास्ये बहु हिरण्यकम् // इत्युक्तवा सा गता देवी कुमारं प्रति सिद्धिदा // 52 // भगिनीपतिना साकं अथ नृपकुमारकाः // छूतेन क्रीडयित्वा वै स्वहस्तकलया च तम् // 525 // निर्जित्य तत्सकाशाच्च ह्यभावादन्यवस्तुनः // गृहीष्यामोऽस्य वै तीक्ष्णं वयं खङ्गं ततः स च // 526 //
