________________ मणिपति // 12 // 3 *EASAILABILA तन्मध्येऽथाऽवोचदेकः कुञ्चिकोऽस्तीह पत्तने / धर्मिष्ठः श्रेष्ठयतस्तस्याग्रे बमोऽनुदयाद्रवेः // 256 // चरित्रम् इत्याऽऽलोच्य गता गोपाः कुनिकस्यान्तिकं क्षणाद् / न्यवेदयच्च तं सर्व वृत्तान्तं ते तपस्विनः / / 257 // तच्छुत्वा सत्वरं तत्र गत्वा लात्वा च कुश्चिकः / समारोप्य तमानषीद् गृहं सस्नेहचर्मणि ? // 358 ॥चिकित्स न्यवेदयच तत्रत्य-तपस्विभ्यस्तदीयकं / वृत्तान्तं तेऽप्यभाषन्त यन्नः कृत्यं वदाऽऽशु तत् // 259 // सोऽबोचन्मे गृहेऽप्यस्ति वस्तु तैलातेऽखिलम् / तच्चेह धनप्रवर-श्रेष्ठिसद्मनि विद्यते / / 260 // ष्टिना सा तत्पुत्र्या भट्टकाख्यायाः कृते कृतमतो द्रुतं / गत्वाऽऽनयत तल्लक्ष-पाकाख्यं भो महर्षयः॥ 261 // एवं विदध्म इत्युक्त्वा ययुस्ते श्रेष्ठिनो गृहम् / अच्चकारितभट्टा सा नत्वा तैलं व्यहारयत् // 262 // आनयना तत्कुश्चिककरे तैल-मर्पयित्वा च साधवः / जग्मुः स्ववसतिं सोऽथ चिकित्सामकरोन्मुनेः // 263 // दिनैः कतिपयैरेव स साधुस्तेन सादरं / तथाऽकारि यथा योग्य-स्तपसः प्रागिवाऽभवत् // 264 // अत्रान्तरे जगद् दृष्ट्वा दुर्जनेनेव पीडितं / ग्रीष्मेण सज्जनाऽऽकारा प्रावृट् प्राजित् क्षणात् // 265 // यस्मिन् विद्युचमत्कार-लोचनोन्मीलनैरलं / किं मृताःप्रोषिता नो वा पश्यतीवेति नीरदः // 26 // यत्र दुरात् समालोक्य नीलं जलदमुद्भटं / हन्तुं यमोऽयमेतीति शकते प्रोषितस्त्रियः / / 267 इदृक्षलक्षणे काले प्राप्ते सत्त्वाऽऽकुलामिला। निरीक्ष्य स मुनिस्तस्थी कुञ्चिकाऽगार एव हि // 268 // RECEMECHEREHEKECE