________________
विरया सावज्जाओ, कषायहीणा महवयधरावि । सम्मदिट्ठिविहुणा, कयाविमुरकं न पार्वति ॥ २ ॥
अर्थ - जे सावद्य आरंभथी विरम्या छे क्रोधादि चार कषाय जीत्या छे अने शुद्ध पांचमहात्रतपाले छे पण समकित विना छे ते जीव मोक्ष पामे नहीं.
हवे समकित ते सी वस्तु छे ते विषे गाथा कहे छे.
नयभंगपमाणेहिं, जो अप्पा सायवायभावेणं । जाणइ मोक्खसरूवं, सम्मदिट्टिउ सो नेओ ॥ ३॥
अर्थ - नय तथा भंगेकरी तथा प्रमाणेकरी जे पोताना आत्माने जाणे ओलखे स्याद्वाद आठ पक्षे जाणे अने एम स्याद्वादपणे मोक्ष निकर्माऽवस्थाने पण जाणे परवस्तुने हेय जाणे जीवगुण उपादेय जाणे तेने समकिति जाणवा. हवे जीवस्वरूप ध्यान करवाने गाथा कहे छे.
अहंमिक्को खलु सुद्धो, निम्ममओ नाण दंसण समग्गो । तम्मि दिट्टिओ तच्चित्तो, सवे ए ए खयं नेमि ॥४॥
अर्थ - ज्ञानी जीव एहवं ध्यान करे के हुं एकछु परपुद्गलथी न्यारोद्धुं निश्चय नयकरी शुद्ध अज्ञानमलथी न्यारोछु निर्मलधुं ममताथी रहित धुं ज्ञानदर्शनथी भयो धुं हुंमाराज्ञानस्वभाव सहित धुं हुंमारागुणमां रह्यो धुं चेतनागुणते महारीसत्ता छे हुंमाराआत्मस्वरूपने ध्यावतो सर्व कर्म क्षय करूं छं.
