________________
आगम- सार
प्रकरणम्
॥७९॥
भोगव्या पण ते दुःखना कारण छे एक चिदानंद मोक्षमयी अतींद्रिय सुखने आपणा करी जाणे ए समकेतना पांच भूषण कह्या.
हवे छ आयतन कहे छे १ निश्चयकुगुरु ते भगवंतना वचनना खोटा अर्थ करे खोटी परुपणा करे २ व्यवहारकगुरु ते योगी संन्यासी ब्राह्मण अने आचारहीन वेषधारी यति तेपण छोडवा ३ निश्चय कुदेव ते जिणे श्रीवीतरागदेवन स्वरूप
नथी जाण्यु ४ व्यवहार कुदेव ते जे सरागीदेव कृष्ण महादेव खेत्रपाल देवी पितर प्रमुख तेपण छोडवा ५ निश्चेथी लकुधर्म ते जे एकांत मार्ग बाह्यकरणी ऊपर राच्या छे अंतरंगज्ञान नथी ओलख्यो ते ६ व्यवहार कुधर्म ते पारका अन्य
दर्शनीना मत सर्व छांडवा एटले कुदेव कुगुरु तथा कुधर्मने छोडी शुद्धदेव गुरु तथा धर्म सद्दहे ते समकितनी सदहणा जाणवी समकितना श्रद्धान पन्नवणा सूत्रथी कहे छे. परमत्थसंथवो वा, सुदिट्ठपरमत्थसेवणावावि । वावन्न कुदंसणवजणाय समत्तसद्दहणा ॥१॥ | अर्थ-परमार्थ छ द्रव्य नवतत्वना गुण पर्याय मोक्षनु स्वरूप एटले जे परमार्थ सूक्ष्म अर्थ छे ते जाणवानो घणो जापरचो करे अथवा जाणवानी घणी चाहना राखे अने सुदिट्ठ केहतां भली रीते दीठा जाण्या छे परमार्थ छ द्रव्य मोक्ष-15 |मार्ग जेणे एहवा गुरुनी सेवा करे एटले ज्ञानी गुरु धारवा अने बावन्न केहतां जिनमति यतिना नाम धरावीने जे खेत्रपाल प्रमुखने समकित विना माने एवा गुरुनो संग वर्जे अने कुदशेनी जे अन्यमति तेनो संग न करे एवा जे परि
M णाम ते समकितनी सद्दहणा जाणवी.
॥७९॥
