________________
॥२७॥
मदिखणेण सो मच्छरी सुराहम्मो । चंपाए संपत्तो, जम्हा देवाण किं दूरं ? ॥ ११२ ॥ कूराहंकारधरो, सो देवो कामदेवक्खोह- 18 प्रकरणम
कए । जाओ पिसायख्वो, कयंतमुत्तिव्य भयजणगो ॥११३ ॥ गोमुंडसरिससीसो, जलंतजलणाभकविलकेसचओ। सुप्पोवमसवणजुओ, परितावियतंबवन्नमुहो ॥ ११४ ॥ भइरवचिप्पडनासो, तुरंगपुच्छाभकुच्चदुपिच्छो । लंबंतकरभउट्ठो, फालोवमदीहदंतिल्लो ॥११५॥ कुच्छलसमाणउयरो, हिमग्गिनिहुउच्चतरुजंघो। थालीतलाभवन्नो, पच्चक्खो पावपुंजुन्न । ॥११६ ॥ कन्नावलंबिनउलो, सरडेहिं विहियकंठआभरणो। मूसगनिम्मियमउडो, करचरणाबद्धअहिकडओ ॥ ११७ ।। मेहुव्व विज्जुदंडं, सियकरवालं करेण भामंतो । पूरंतो बभंडं, अइभेरवअट्टहासेण ॥ ११८ ॥ सहस त्ति समागंतुं, स कामदेवं भणइ रे पाव ! । तुह इंदजालियस्स व,को दंभाडंबरो एस ॥११९।। जइ एयाइं वयाइँ, भंजेसि कयगहो न चेव तुमं । ता इमिणा खग्गेण, झत्ति करिस्सामि सयखडं ॥ १२० ॥ तत्तो पहारवेयण-विहुरियदेहो तुमं विगयसरणो । विलवंतो करुणसरं, मरेसिं रे अट्टज्झाणेण ॥ १२१ ॥ तम्हा मुत्तूण इमं, पासडं पणमिउं च मह चरणे । गच्छसु गिहमि सिग्धं, मुंजसु भोगे निरुब्बिग्गो | ॥१२२ ॥ इय तेण पिसाएणं, पयंपिओ. कामदेवसड़ो वि। नो भीओ नो खुभिओ, तब्भासिय असवणाउ ब्व ॥ १२३ ॥ तेण दुतिवारमेवं, वुत्तो वि हु नेव चलइ झाणाओ, कि अयलो चालिज्जइ, पयंडवाउलिसएहिपि ॥ १२४ ॥ अह सो कुद्धो असिणा, सूरणकंदं व्य कुणइ खंडाई । सो वि हु निचलचित्तो, तं दुसहं वेयणं सहइ ॥ १२५ ।। अह ताइँ संहरेउं, सो तियसो
कुणइ हत्थिणो रूवं । जंगममिव गिरिसिहरं, झरंतमयवारिनिज्झरणं ॥ १२६ ॥ अह उल्लालियसुंडो, भीमो जमकिंकरुव्व ५ पचक्खो। जलहरमिव गज्जतो, सो जंपइ कामदेवमिमं ॥ १२७ ॥ जइ रे! न कुणसि भणियं, तां कह छुसि तुम ति ट भणिऊण । तं उल्लालइ गयणे, सुंडादंडेण दडयं व ॥ १२८ ।। कुंतेहि व दंतेहि, तिक्खेहि विधए पडतं च । महइ पाएहिँ तओ, I॥२७॥
RSSHAHARA७