________________
धर्मविधि
॥ १५ ॥
देवाहिदेवपडिमा - विलोयणत्थं लहुं पत्तो ॥ ११९ ॥ संजत्तिएण तत्तो, वेलाकूलंमि उदयणनिवस्स । सो सव्वस्सं व नियं, मुग ढोइओ पुर || १२० || अह रन्ना आइहो, तावसवग्गो सरेवि नियदेवं । चंदणसमुग्गयं तं परमूहि विहाडिउं लग्गो ।। १२१ ॥ भग्गा परसू सव्वे, न हु जायं देवदंसणं तेसिं । किं वा अउन्नयाणं, चितारयणं करे चढइ || १२२ || अह दंसणिणो अन्ने वि, जंपिया राणा उदयणेण । देवाहिदेवपडिमं, पयदद्द तुम्मे विभो ! इन्हि ॥। १२३ ।। तो नियदेवे देवाहि - देवनामेण ते पयासंता | अहमहमियाइ टुक्का, समुग्गयं तं विहाडे ।। १२४ || अह तत्थ पत्थरंमि व, कुट्टत्तं आगएसु परसू | तेर्सि मणोरहु च्चिय, जाओ खंडो न हु समुग्गो || १२५ ॥ तं अच्छरियं सोउं, पभावई कोउगेण नियचेडि । पेसइ रन्नो पासे, सावि हु तू निवई ॥ १२६ ॥ सामिय ! पभणइ देवी, अहं पि पिच्छामि अच्छरियमेयं । जह कहवि हुज्ज अम्हाण, एस देवाहिदेति ॥ १२७ ॥ तो रन्ना सा चेडी, देवीए आणणत्थमाइट्ठा | देवी मणजलहिंदू, हविज्ज अरिहावि कइयावि || १२८ || अह चेडियाइ कहिए, निवआएसे पभावई देवी । तक्खणमेव सिणाणं, देहपवित्तीकए कुणइ ॥ १२९ ॥ तत्तो सा पहिरे, सियाइँ अंगपट्टवत्थाई । मुत्तालंकारधरा, मुत्ता इव कोमुई चलिया ॥ १३० ॥ परियरिया चेडीहिं, जिणंदपूओवगरणहत्थाहि । उल्लासंती लोयं, लाकूलंमि संपत्ता ।। १३१ ।। तो रन्नाणुन्नाए, पभावई सयललोयपच्चक्खं । चंदणसमुग्गयं तं चच्चेई चंदणरसेण ॥ १३२ ॥ पुन्नफलुप्पत्तिनिर्बंधणेहि, पुण्फेहि पूयए तं च । निकम्मकंद, दहइ धूर्वपि से पुरओ ।। १३३ ॥ सुमरेषि वंचपरमेट्टि - मंतमाकिट्टिमंतमिव तत्थ । नामंती पासंडिय - माणं पिव पणमिडं भणइ ।। १३४ ॥ गयरागदोसमोहो, सव्वन्नू अट्ठपारिजुओ | देवाहिदेवनामा, अरिहा मे दंसणं देउ || १३५ ।। इय देवीइ पभणिए, न हु जुज्जइ अरिहगोवणं मज्झ । जिभत्ता इमाए, इय चिंतेउं च स समुग्गो ।। १३६ ।। पिक्खगजणनिवहाणं, दंसणआवरणकम्मणा सद्धिं । लहुमेव समुग्घडिओ,
प्रकरणम्
॥॥ १५॥