________________
मकरणम
धर्मविधि | कयंतदंततरमि पडिओ हं । एएणं चिय पुच्वं, पुत्तकए गिन्हियं कणयं ॥५१॥ इत्यंतरमि तद्देस-पत्तफुटुंतजाणवत्ताओ । वड॥१३॥
साहग्गे लग्गो, कुमारनंदी पयत्तेण ॥५२॥ भारुडपायबद्धो, निज्जामयकहियकप्पजोगेणं । पत्तो स पंचसेलं, रायाऽऽदेसेण देस व ॥ ५३॥ उज्जाणपालियाहिं, कविउत्तीहिं व बहुरसट्टाहिं । परिअरियं सो पिक्खइ, वंतरवइविज्जुमालिपुरं ॥ ५४ ॥ फलिहमणिकुट्टिमेसु, संकंता जत्थ अमररमणीओ । ससहीओ इव नज्जंति, विविहकीलं करेमाणा ॥ ५५ ॥ अह तत्य सो भमंतो, पुच्छइ हासप्पहासभवणे जा । ताव गवक्खठियाहि, कहंपि दिट्ठो सयं ताहिं ॥५६॥ तत्तो सो नियभवणे, पदिवत्तिपुरस्सरं समाणीओ । भणिओ य तुज्झ एसा, रिद्धी सव्वा तहम्हेवि ॥ ५७ ॥ अम्हाणं चिय कज्जे, कर्ट काऊण इह तुमं पत्तो । नवरं माणुस्साण, देवीउ न टुति दइयाओ ॥५८ ॥ तो तत्थ पुणो गंतुं, अम्ह कए कुणसु किंपि महकडं । अग्गिपवेसाईयं, जेण पई होसि अम्हाण ॥ ५९ ॥ सो जंपइ जलहिमहं, लंघेमि कहं पुणो वि निरुवाओ। जम्हा दुस्संचारो, एसो दीवो खिलपहुव्व ॥६० ॥ ताहिँ तओ करकमले, ठविउ हंसुव्व तग्गिहे मुक्को । अह तं पुच्छेइ जणो, किं दिटुं तत्थ सो आह ॥६१ ॥ दिढ सुयमणुभूयं, जं वित्तं पंचसेलए दीवे । पसयच्छि चंदवयणे, हा हासे हा पहासे य ॥ ६२ ॥ अह दाणं दाऊणं, मणमि सुकयं च ते पिए काउं। जलणस्स साहणत्थं, उवक्कमो तेण आरद्धो ॥ ६३ ॥ तो तस्स पियवयस्सो, नायलस वियाणिउं भणइ । किं मित्त! मूढ ! महिला-जणुव्व एवं समायरसि ॥६४॥ किं ताण कुदेवीण, सुरदासीणं च कारणे सहसा । हारंसि मणुयजम्म, कोडिं व वराडियत्थंमि । ६५॥ एयंमि चेव जम्मे, जइ जिणदिक्खं पवज्जसे कहवि । तो झाणसलिलखालियसव्वंग निम्मलो होसि ॥६६॥ तह लहसि मुत्तिरमणी-संगं च समत्थसुक्खनिहिभूयं । जेण परिसंगयाणं, न हुँति जरमरणद्क्खाई ॥ ६७ ॥ विसयाण सयासाउं, को सुक्खं मन्नए विणा मुक्खं । निबदुमाउ कि होइ, सरससहयारफललाभो ॥६८ ॥
SANSAR
ACCESSA