________________
धर्मविधि
॥११७॥
,
"
रेण । पिउणा विच्छड्डेणं, सागरदत्तुत्ति नाम कयं ॥ ३२७॥ धावीहि लालिओ सो, पयपाणाईहिं बढइ तरुव्व । भासणचंकमणखमो, जाओ अज्झाविओ पिउणा ॥ ३२८ ॥ चंदो इव सयलकला- संपुण्णो जुव्वणमि संपत्तो । परिणाविओ सयंवर - कन्नाओ तो नरिंदेण ॥ ३२९ ॥ अन्नदिने पासाए, कीलंतो कामिणीहि कामुन । पेक्खेइ अब्भमंडल - माकासे सुरगिरि: स सो ॥ ३३० ॥ अह सुरगिरिरमणीयं तस्स नियंतस्स अब्भपडलं तं । दिट्टी तयंतराले लग्गेव अहोमुहा न ठिया ॥ ३३९ ॥ एवं सो उडमुहो, कुमरो जा मेहमंडलं नियइ । ता तक्खणेण जलबुम्बुयं व, सयलं विलीणगयं ॥ ३३२ ॥ कुमरो चिंतइ एवं जह एयं मेहमंडलं अथिरं । तह देहेपि जियाणं, का थिरया संपयाण पुणो ॥ ३३३ ॥ जं दीसइ दिवसमुहे, मज्झहे तस्स अस्थिमथिरत्तं । ही ही एयंमि भवे, अणिचया सववत्थूणं ॥ ३३४ ॥ ता निययजम्मतरुण, तरुणो वि अहं वयष्फलं लेमि । इय वेरग्गगओ सो, पियरे पुच्छे दिकखट्ठा ॥ ३३५ ॥ पियरेहिं तओ भणियं, तुह तारुण्णे वि वच्छ ? वयगहणं । कहवि न पीणइ अम्हे, जह सिंगारम्मि संतरसो ॥ ३३६ ॥ संपइ तं जुवराओ, राया वि कमेण होसि तुममेत्र । ता पालिऊण रज्जं वयपि गिव्हिज्ज समयम्मि ॥ ३३७ ॥ कुमरो पभणइ पियरे, पच्चक्खायं सिरीण एयाण । ता किं नाइसह तुमे, मं पव्वज्जाइ गहणम्मि ॥ ३३८ ॥ इय अग्गहप्परसुणा, तेसिं छिन्नम पेपासम्म । सो संजमगहणट्ठा, पिऊहि अणुपनिओ कुमरो ॥ ३३९ ॥ तत्तो सागरदत्तो, अणेगनिवपुषा संजुओ विहिणा । गिण्इ अमयसायर - सूरिसयासमि पव्वज्जं ॥ ३४० ॥ विविहाभिग्ग हरसिओ, गुरुसेवातत्परो गहियसिक्खो । सागरदशो कमसो, सुयसागरपारगो जाओ ॥ ३४१ दुक्करतवस्त्र दूरे, न किंचि इय पञ्चयं व दंसंतं । उत्पन्नमव
प्रकरणम्
॥११७॥
