________________
TEGORI.COCROCHOCOCRECIRCR
संसारे संझरायसमचरिए । सुप्पद अनासाए, उद्विग्नइ अन्नहानाए ॥ २० ॥ कत्याहं सुरदत्तो, सुनारनंमि कत्य इह पत्तो। परियणधणविरहत्तो, हा अज्जवि जीवियासत्तो ॥ २१ ॥ दटुंपि दिटुनटुं, संसारसरूवामिदयाल व । अहह जगो अपाहियं, न कुणइ धणअज्जणसयाहो ॥ २२ ॥ को गव्यो कमलाए, कुसग्गट्टियसलिलबिंदुचवलाए ? । लाभे मुहदुक्खाणं, नराण पुनं चिय पमाणं ॥ २३ ॥ तावेव पुरिसयारो, चंदग्गहमंतभूबलाई च । जाव जियाणं पुन्नं, पुन्नखए खिज्जए सव्वं ॥ २४ ॥
एवं सो चिंतंतो, पिक्खइ गयगंमि पक्खिरायं व । वच्चंतं मुणिमेगं, समुत्तरंत अदूरेण ॥२५॥ तो चिंतइ एस मणम्मि, धण्णो | जो भवसुहेसु विरयमणो । इत्यवि इमस्स एरिस सत्ती किं पुण परभवम्मि ? ॥ २६ ॥ ता एयस्स सगासे, संपइ गंतूण किंपि
हु अहंपि । धम्मकयाणगमगहियपुव्वं गिण्हामि लाभकए ॥ २७ ॥ इय चिंतिऊण पत्तो, सुरदत्तो तस्स साहुणो पासे । काउस्सग्गेण ठियं, तं पणमइ निययसामि व ॥ २८ ॥ भणइ य मुणिवर ! साहसु, धम्मकहं किंपि पायवणदहणं । जेण नियजम्मतरुणो, अहंपि गिण्हामि फलमिहि ॥ २९ ॥ अह पारियउस्सग्गो, झाणरओ मुंचए मुणी झाणं । जं परउवयाररया, सिढिलंति नरा सकज्जमि ॥ ३० ॥ तो मुणिणा सो पुट्ठो, एगागी कह तुम इहारन्ने ? । सोऽवि जहत्यं सव्वं, सयणस्स व तस्स साहेइ ॥ ३१ ॥ तं सोउं भणइ मुणी, सव्वं नियकम्मविलसियं एयं । ता कम्मायलवज्जं, पडिवज्जसु भद्द ! पव्वज ॥ ३२ ॥ पव्वज्जाइसरूवे, मुणिणा कहिए भणेइ सो भयवं! । अखमो इमाइ करणे, वामण इव उच्चफलगहणे ॥३३॥ ता कहसु गिहठियस्सवि, करणिज्नं किंपि मह पमाणेण । छुहिएहिवि सो कवलो, घिप्पइ जो माइ मुहकुहरे ॥ ३४ ॥ तत्तो भणियं मुणिणा, जइ एवं ता करेसु गिहिधम्मं । सम्मत्तमूलबारस-वयभेयं विगयअइयारं ॥ ३५ ॥ अह आह सत्यवाहो, त मह सम्मं कहेसु पसिऊ
ASHISHॐॐSIS
