________________
धर्मविधि ॥१०१
AAAAA%A5
रयणपावियसलाहो । रयणायरसत्याहो, सुरदत्तो नाम सत्याहो ॥ ३॥ सो अन्नया कयाणग-निवहं घित्तूण अन्नदेसम्मि । चलिओ इय घोसावइ, पुरीइ ताडाविउं पडहं ॥ ४॥ अवभंडयाण भंडं, असंबलाणं च संबलं देइ । निजाणाणं जाणं, अप्पइ सुरदत्तसत्थाहो ॥५॥ इय सोऊणं बहवे, चलिया सह तेण ईसरदरिदा । सत्याहोऽवि सुदियहे, निवु व्व आवासिओ बाहिं ॥६॥ पुट्ठपइट्ठियकंठाल-वसहघंटारवेण दिसिचक्कं । नियसाहुक्कारेण व, पूरंतो सो तो चलिओ ॥ ७ ॥ लंघेतो महिवीदं, संभासंतो पसत्थजणनिवहं । पत्तो अडवि एगं, भीमं जमनिलयभूमि व ॥ ८॥ अह तीइ सत्यवाहो, पविसइ नगरागरंमि पोउव्व । आवासेइ य कत्थवि, जलतीरे मंडलिं काउं ॥ ९ ॥ इत्थंतरमि फुरिया, पाउसलच्छी समुद्दवेल व्य । जीए तिमिरजलेणं, किज्जइ नीयपि हु समाणं ॥ १०॥ निव्वीरामिव नारिं, कोसजुयं कमलिणि मुणेऊण | हरइ सिरिं सकरहिं, राया संकोयणमिसेण ॥ ११ ॥ इत्तो य पुलिंदेहि, तिमिरेहिं व सामलेहि सो सत्थो । आवेढिओ समंता, देही इव उग्गकम्मेहिं ॥ १२॥ तत्तो सुरदत्तभडा, समुट्ठिया सम्मुहा असंनद्धा । नट्ठा य कुरंगा इव, भज्जता भिल्लभल्लीहि ॥ १३ ॥ सत्थजुओऽवि असत्थो; सो | सत्थो तक्खणेण संजाओ। नियजीवियंपि लाई, मन्नंतो नासइ जणोऽवि ॥ १४ ॥ सुरदत्तसत्यवाहो, बक्कर इव नाहराण भयभीओ । भिल्लाण तेसि नट्ठो, चलिओ एगं दिसिं चित्तुं ॥ १५ ॥ रयणीवि किसा जाया, तदुक्खेणं व दुक्खिया वाढं । परिभट्ठतारयदलं, जिन्नुज्जाणं व गयणंपि ।। १६ ॥ अह उदयाचलचूला-सूईभवणमि पुबलच्छीए । जाओ ससंकजुहापयपाणपरो रवी बालो ॥ १७ ॥ तो तत्थ सत्थवाहो, वच्चंतो भट्टहरिण इव तुरियं । तण्हाभरसुसियंगो, संपत्तो सरवरं एगं ॥ १८ ॥ पाऊण तत्थ सलिलं, उवविट्ठो तरुतले परिस्संतो। चिंतेइ नीससंतो, ही ही विहिणो विलसियरस ॥ १९ ॥ को किर आसाबंधो,
॥१०॥
