________________
तं उक्कोसा, पसंसए अंतरंगभत्तीए । ता विम्हइओ रहिओ, पुच्छइ को थूलभद्दमुणी ? ।।२०१॥ सा भगइ नंद नरवर-सचिवो सगडालनामओ तस्स । एस सुओ नवअप्पिय-मुई परिचइय पव्वइओ ॥ २०२॥ इच्चाइ तस्स चरियं, सवित्थरं निमुणिऊण रहियनरो । मुणिगुणभावियहियो, जोडियकरसंपुडो भणइ ॥ २०३ ॥ सो धण्गो तस्स नमो, दासोऽहं तस्स थूलभद्दस्स । अच्छपिच्छरीहिं, न मोहओ जो मणागंपि ॥ २०४ ॥ अह तीए तं रहियं, संविग्गं जाणिऊण धम्मकहा । तह कहिया जह जाओ, जिणधम्म निच्चलो एसो ।। २०५॥ जिणधम्मरयस्स तओ, तस्स य सम्वोऽवि नियमगहणाई । नियवुत्तो कहिओ, तं सोउं भणइ रहिओऽवि ॥ २०६ ।। मुंदरि ! उद्धरिओऽहं, भवंधकूवम्मि निवडिओ तुमए । ता गिहिस्सामि वयं, नियनियम पालसु तुमंपि ॥ २०७॥ अह सुगुरुपायमूले, सो रहिओ गिण्हिऊण पच्चज्ज । विहरइ जहाविहीए, जिणधम्म कुणइ वेसावि ॥ २०८ ॥ सिरिअज्जविजयसूरीऽवि, निक्कलंक करित्तु सामन्नं । मरिउं च समाहीए, संपत्तो देवलोगम्मि ॥ २०९ ॥ भयवंपि थूलभद्दो, परिपालइ दसविहं समणधम्मं । अह अन्नया य जाओ, बारसवरिसो दुक्कालो ।। २१० ।। ततो अनिव्वहंता, मुणिणो विहरति जलहितीरम्मि । अगुणिज्जंतं च सुयं, वीसरियं तत्थ तेसिं च ॥२११ ।। परचक्के इव विगए, दुक्काले तम्मि सो समणसंघो । पाडलिपुत्ते मिलिओ, सुत्तं सुमरेउमारद्धो ॥ २१२ ।। उद्देसं अज्झयणं, अंग वा जस्स सरह तं किंपि । तं तस्स गिहिऊणं, मेलइ इक्कारसंगाइ ॥ २१३ ॥ अह नस्थि दिहिवाओत्ति चिंतिए सुणइ भद्दबाहुपहुं । नेवालदेसमग्गे(ज्झे), चोदसपुब्वाण आधारं ॥ २१४ ॥ सो तप्पासे पेसइ, मुणिजुयलं तंपि तत्थ गंतूणं । विनवइ पुचपाढणहेउं आहवइ संघुत्ति ॥ २१५ ।। सो भणइ महापाणं, झाणं आरद्धमत्थि इत्थ मए । तं बारसवारिसेहि, सिज्झइ ता नागमिस्सामि ॥ २१६ ।। सिद्ध