________________
१८
भइबहुंपि । खुम्भा न मणापि हु, ता इत्तो होइ दडव्वो ॥ २२२॥ इय जाव नियो चिंतइ, ता सोनिच्छचकरण देवीए। भणिओ कि रे नियमा, करेसि नो मज्झ बयणमिमं ? ॥२२३॥ तेणावि अंपियं सहरिसेण, एवं ति अह परुट्टाए । वाहरियं
मकर | देवीए रे रे धावेह पाहरिया! ॥२२४॥ एस पविट्ठो चोरो, मुसिऊणं जाइ रायसव्वस । इय सोउं पाहरिया, पहाविया 18
खग्गचावकरा ॥ २२५ ॥ ते हणि हणि त्ति भणिरा, जाव पहारं कुणंति ता रन्ना । भणिया हो ! चोरं, एयं रक्खिज्जह ममं व ॥ २२६ ॥ अह तेहि वेढिओ सो, अखुहियचित्तो हरिव्व सोडीरो । विरमेइ वंचूली, रयणि करकलियकरवालो ॥ २२७ ॥ देविं पइ कयकोचो, सिज्जाभवणे निवो वि संपत्तो । कह कह वि लद्धनिदो, पच्छिमरयणीइ सुत्तो य ॥२२८॥ अह उग्गयमि सूरे, कयपाभाइयसमत्थकायव्यो । अत्थाणे आसीणो, निसिवुत्तंतं सुमरमाणो ॥ २२९ ॥ इत्थंतरंमि पुरिसेहि, वंकचूली कयप्पणामेहि । सो देव ! एस चोरु सि, जपमाणेहि उवणोओ ॥२३०॥ दट्टण तस्स रूवं, विम्हइयमणेण चिंतियं रमा । एवंविहाइ कह आगईइ, चोरो इमो होइ ॥२३१ ।। जइ सचं चिय चोरो, ता किं देवीइनो कयं वयणं । पायं मिन्मयचित्ताण, होइ. कथवि न खलणा ।। २३२ ।। अहवा किमणेण विगप्पिएण, इममेव ताव पुच्छामि । इय चितिऊण सुसिणिद-चक्खुणा पिक्खिओ रना ॥२३३॥ तेणय को पणामो, दवावियं आतणं च उचियं से । सो तत्थ समुपविट्ठो, पुट्टो सयमेव नरवडणा ॥ २३४ ॥ हंहो देवाणुप्पिय !, को सि तुमं केण असरिसं कम्मं । अञ्चतमिदणिज, पारद्धं तेण तो भणियं ॥ २३५॥ सीयतपरियणब्भ-त्थियाण पुरिसाण झीणविहवाण । न हु कायरपुरिसाण, गरुयाण वि चलइ मइविडयो ।। २३६॥ को सि तुमं जं च तए, पुटुं न हु तत्य किंचि वत्तव्य । एवंविहकिरियाए, पायडियनिययस.
RECENESS
