________________
CA
C5%9EODEHCHAREL
विणासवुत्तंतो। परपुरिसबुद्धिवावारिया-ऽसिपडिखलणवत्ता वि ॥१६०॥ पभणइ य भइणि! नाई, एयं सोएमि परियण. विणासं । तं दुमइ जं एवं, तुम मए इह हया हुता ॥१६१॥ इन्हिवि भइणि ! हियए, वइयरमिममेव सुमरमाणेहिं । असुप्प
करणम् वाहमितं, खलिउं न तरामि नयणेसु ॥१६२ ॥ केण पुण कारणेणं, एवं काउण पुरिसनेवत्थं । भाउज्जायाइ समै, भइणि ! पसुत्ता सि मम कहसु ॥ १६३ ॥ तीए भणियं बंधव ! तुमयंमि गयंमि विजयजत्ताए । नचणकए नडा इह, पत्ता इय तेहि पुट्टाहं ॥१६४॥ अच्छइ डह पल्लिवई, न वि त्ति तो चिंतियं मए एयं । जइ नस्थि ति कहिस्सं, ता गंतुं रिउनरो को वि ॥ १६५॥ सीमालाण कहिस्सइ, तुमंमि पडिबद्धगाढवेराण । ते पुण लवगासा, मा पल्लि विद्दविस्संति ॥१६६ ॥ इय चिंतिय पडिभणियं, इह चिट्ठइ पल्लिमउडमाणिकको । सयमेव वंकचूली, नवरं कज्जंतरासत्तो ॥ १६७ ॥ भणियं च तेहिं अम्हे, तप्पुरो अवसरं कया कुणिमो । वुत्तं च मए रडणीइ, संपयं जं स वक्खित्तो॥१६८ ॥ तेहिवि तहत्ति विहियं, अहं पि संज्झाइ पुरिसवेसेण । भाउज्जायाइ समं, तुमं व तो तत्थ उबविट्ठा ॥ १६९ ॥ अह अवसरपज्जते, दाऊ. णुचियं नडाण दायव्वं । निदाघुम्मियनयणा, इमाइ सह इय पमुत्ताहं ॥ १७० ॥ इत्तो उपरि न मुणेमि, किंपि नवरं। खडड्डिय सुच्चा । जीवउ भाया सुचिरं ति, जपमाणी बुद्धा हं ।। १७१ ॥ एवं सुच्चा ईसिं, पसंतसोगो पुणो पुणो तेसिं । निणं यमाण पालणम्मी, उज्जुत्तो सो गम कालं ।। १७२ ।। अह परिवारविरहिओ, पुरागरे लुटि आरंतो। दहग गिहन | सोय-माणमुप्पन्न संतायो । १७३ ।। मुतण खत्तखणणं, इतो मे नत्थि जोवगोवाओ। इय निच्छिऊण एगो वि, सो गओ नयरिमुज्जेणिं ॥ १७४ ॥ धणवंतलोयमंदिर-पवेसनीहरणदारपडिदारे । पेहिय निसाइ पविसइ, मुसगळा गरुयगिहमे गं
का५६॥
