________________
SEE
मकरणम्
विधि ॥३६५ ॥ अह अन्नदिणे पच्छिम- -निसाइ चिंता निवस्स संजाया । जह धम्ममि अणारिय-लोय सव्वं पयर्टेमि ॥३६६॥ पता साहसमायारं, निउणं सिक्खा उं बहू पुरिसे । पेसइ अणजदेसेसु, विहियनीसेसमुगिवेसे ॥३६७॥ भणिो अगा
रियजणो, जह जह एए करं विमा गंति । तह तह दिजसु तुब्भे, एवं चिय मह पियं होइ ॥ ३६८ ॥ इय तेहिदि पडिवनं, ते मणिवररूवधारिणो पुरिसा । मग्गंति ताण पासे, सुद्धं वायालदोसेहिं ।। ३६९ ॥ वत्थं पाणं वसहि, भत्तं भेसज्जमाइअन्नपि । पाढंति सिक्खवंति य, जिणवंदणपूयणाईयं ॥३७०॥ एवं कयंमि तूसइ, अम्हं राय त्ति ते वि तं सव्वं । तह चेव कुणंति तओ, सिरिसंपइनरवई न मेउं ॥ ३७१ ॥ पुच्छइ अज्जमुहत्थि, भयवं ! किमणारिएसुन हु मुणिणो । विहरति तओ भणियं, गुरूहि जं ते न याति ॥ ३७२ ॥ साहूण समायारं, तओन निव्वहइ संजमो तेसु । जइ एवं तो संपइ, पेसेउ साहणो तत्थ ॥ ३७३॥ नियह सरूवं तेसि, निवोवरोहेण तह कयं गुरुणा । रन्नो बलाहिग ति य, साहूण वि दिति सुद्धन्नं ॥ ३७४ ॥ सम्म कमेण केणइ, जणवइअद्धं च आरियं जाय । अह अन्नया नरिंदो, सुमरेउं पुन्वरंकतं ॥ ३७५ ॥ चउसु वि पुरदारेसुं, कारेइ महंतदाणसालाओ, अवगणियसपरभावं, दिज्जइ तासु वि महादाणं ॥ ३७६ ॥ उव्वरिय असणाई, तासु वि गि-हंति जं महाणसिया । तं मुलं दाऊणं, मुणीण वियरावए राया ॥ ३७७॥ जावंतियं ति जम्हा, न दाणसालासु कप्पइ मुणीण । कप्पइ विमुद्धकोडी, तेण महाणसियहरथाओ ॥ ३७८ ॥ छन्नं मुलं दाउं, जा
गंति न साहुणो इय नरिंदो । अन्नपि हु नेसत्थिय-कंदोइयदोसियप्पमुहं ।। ३७९ ॥ लोयं भणेइ जह मुणि-वराण दिजह * जहिच्छियं तुम्भे । दिनस्स पुणो मुल्ल, मग्गिज्जह मज्झ पासंमि ॥ ३८० ।। एवं जणो पयट्टो, गिन्हंति तहेव साहुणोतं
A5%8CRECRU RecA5CE
॥४९॥
