________________
सविसो न सहेर कहवि देवोए । ता अन्नदिणे एगो, कवलो जा राइणा दिनो ॥ २५६ ॥ ता पत्तो चाणक्को, अहो अकज्जं ति जंपिरो सहसा । छुरियं गहाय उयरं, फालिय से कड़ए पुत्तं ।। २५७ ।। घरिओ घयाइमज्झे, पुन्नेसु दिणेसु तरस पुत्तस्स । ज्णणीचावियकवलाउ, निवडिओ जेण एयसिरे ।। २५८ ॥ विसबिंदू ता विहियं नामं तं चैव बिंदुसारुति । गाहियकलाकलावो, कमेण सो जुव्वणं पत्तो ॥ २५९ ॥ अह चंदगुत्तराए, दिवं गए ठाविओ इमो राया । घाई सिक्खाविओ, वट्टसु चाणकआणाए । २६० सो तह तो अह, सुबंधुनामेण नंदसचिवेण । भणिओ ओषि हु, कद्देमि तुह पट्टभत्तीए ॥ २६१ ।। देव न वेससियव्वं, चाणक्के जेण फालियं उयरं । जणणी विणासिया तुह, तो पुद्दा तेण नियधाई || २६२ ॥ तीए वि इमं कहियं, अह चाणकस्स उवरि परिकुविओ । तं आर्यतं द‡, सो झत्ति परंमुहो जाओ ॥ २६३ ॥ तत्तो पिमुणपवेसं, चाणको जाणिऊण विणियत्तो । नियगिहपत्तो चिंत, किं काय प्रए इन्हि ।। २६४ ॥ इत्तियकालं विहिओ, इह लोओ सयलसतुनिम्महणो । तो संपर परलोओ, साहे जुज्जए मझ || २६५ ॥ तो गिहसुत्थं काउं, पत्तयसहियं समुग्गयं खिविउँ । मंजूसाए दाउँ च, तालए जाइ नयराओ || २६६ || रहिउ करी समज्झे, इंगिणिमरणेण अणसणं लेइ । इत्तो य बिंदुसारो, इय बुत्तो तीइ धाईए ॥ २६७ ॥
hi जं सचिवो, परिभूओ एयसंतिया तुज्झ । पाणा रज्जं च तओ, से कहिओ पुब्ववृत्तंतो ॥ २६८ ॥ तं नाऊणं राया, तुं चाणकपासमल्लीणो । पभणइ ममावराहं, खमिऊणं होसु सुपसन्नो || २६९ ॥ जइ वि मइमोहगहिला, बालागुरुरसु अविणयमुविंति । तह वि न कुष्पंति जओ, दुज्जायं होइ न दुमाया ॥ २७० ॥ चाणको भणइ मए, परिचत्तं
